We rijden vanmorgen al vroeg richting Bishop. We hebben wel zin om daar wat te ontbijten, er is een leuke bakkertje dat we nog niet uitgeprobeerd hebben en dus zitten we er rond half tien met allebei een bageltje, cream cheese, tomaat, avocado en Thom nog een eitje er bij. Prima start van de dag! Het is er hartstikke druk met een mix van mensen die naar hun werk moeten, vakantiegangers en vaste klanten die even hun verse broodje komen kopen. We weerstaan de verleiding om nog iets zoets te kopen als is die wel groot! Ik denk dat we na deze vakantie weer een beetje moeten afkicken van de suiker!

We vinden het allebei wel leuk om nog even te kijken bij de Buttermilk Bolders, een heel bekend klimgebied hier net buiten het dorp. Extreem grote bolders liggen verspreid in het landschap en klimmers uit de hele wereld komen speciaal hiervoor naar Bishop. Het is een kleine 20 minuten rijden vanuit het centrum dus we zijn er zo. We proberen klimmers te ontdekken, want het is wel erg leuk om ze bezig te zien, maar helaas is er nog niemand, het is ook nog wel vroeg. Het zal hier in het weekend wel een stuk drukker zijn. Ook al was het idee om alleen even hier naar toe te rijden en dan via de supermarkt terug naar de camping om de rest van de dag een beetje aan te rommelen, de verleiding is toch te groot om even verder te rijden en te kijken wat er ‘om de hoek’ te zien is. We rijden door een prachtig glooiend landschap en zien zelfs ‘echte’ cowboys te paard die vertellen dat ze net de koeien naar het veld hebben gebracht. Ze zijn helemaal in tenue inclusief boots, geblokt shirt en hoed!

Ik loer nog naar wat stenen, je schijnt hier amethist te kunnen vinden; prachtig paarse kristallen die in ronde holle stenen zitten. Héél moeilijk te spotten want de buitenkant van de steen ziet er super saai en degelijk uit. Ik neem uiteindelijk wel een paar mee op de gok, ik moet nog even kijken of er wat in zit, maar ik vermoed van niet!

We rijden door en door en door….het is werkelijk te mooi voor woorden! We komen langs beekjes, groene weiden, dorre vlaktes, dennenbos en klimmen geleidelijk steeds verder omhoog. Dit is denk ik één van de mooiste en afwisselendste off road wegen die we gereden hebben. Helemaal boven rij ik terwijl Thom achter in de bak aan het filmen is over een zandpad over een hele smalle bergkam met aan twee kanten een prachtige dal (zie video hieronder!), echt geweldig! De auto kan het prima aan, we moeten er alleen goed op letten dat we niet vast komen te zitten op grote bolders op de weg. Heel even is het spannend als we iets tegen de onderkant aan horen schuren, maar als Thom uitstapt om het te bekijken, dan raakt de steen ons heel licht en kunnen we zonder problemen doorrijden!

Na vier uur komen we weer aan bij de doorgaande weg en rijden we terug naar Bishop. We hebben allebei best trek, het is inmiddels bijna half drie en we hebben allebei de Burger Bar gezien toen we het dorp uitreden. Ze zijn gelukkig open, een heel geinig tentje met veel tafeltjes buiten in de schaduw. We bestellen allebei een hamburger van koeien die hier in Bishop hun hele leven lekker in de wei hebben gestaan en maken daarvoor graag een uitzondering in ons normaal vegetarische menu. Hmmmm dat smaakt goed! Frietjes en een milkshake erbij, Amerikaanser kan niet!

Nu zijn we weer terug bij de camper en morgen rijden we naar Sacramento, hier een dikke 5,5 uur rijden vandaan. Ik weet niet of ik nog een blogpostje zal schrijven, want de komende dagen zullen heel saai vooral in het teken staan van opruimen, poetsen en inpakken! Maandag gaat de camper en truck weer in de opslag en vliegen we ‘s avonds via New York terug naar Curacao! We zijn dan een dikke week thuis, voordat we doorvliegen naar Nederland om half december (na de warme periode op het eiland) weer terug te komen. We zullen een dikke twee maanden in Amsterdam zijn, iets waar we ook altijd weer naar uitkijken!

Hek open maken om er door te rijden en weer dicht zodat de koeien niet weglopen.

Hier is duidelijk een bosbrand geweest!

De Burger Bar!