Thom haalt elke dag even het weerbericht binnen en er zit behoorlijk wat wind in de komende week. Vandaag is eigenlijk voorlopig de laatste dag waarop we zouden kunnen zeilen. We ruimen de boot op en vertrekken rond een uur of tien richting Norman Island. Hier is een heel beschutte baai en als het zo hard gaat waaien de komende dagen dan is het wel prettig om een beetje uit de wind te liggen. Als we het open water op draaien rollen de witte kopjes ons tegemoet en zien we op de windmeter stoten van 28 knopen. Hmmm das ook met een tweede rif wel veel en zeker aangezien we nog niet zoveel ervaring hebben met deze boot. Het grote nadeel van een catamaran is ook meteen haar voordeel: ze gaat niet schuin. Alles binnen blijft gewoon staan. Zelfs met de golven van een kleine drie meter van vandaag: fluitketel blijft gewoon op het fornuis staan, net als het flesje afwasmiddel en handzeep op het aanrecht. Alsof het vastgeplakt zit aan het oppervlak. Waarschijnlijk gaan we dus minder op en neer dan wij ervaren. Het nadeel is dat als je wind in de zeilen hebt, daar heel veel kracht op komt te staan die niet zo makkelijk weg kan, in tegenstelling tot een boot die schuin gaat. Om er voor te zorgen dat er niks kapot gaat, moet je dus van te voren goed weten welke krachten je boot en zeilen aan kunnen. Bijna elke boot type&merk heeft iets van een tabel die je als leidraad kunt gebruiken. We besluiten het eerste stuk op de motor te varen en om ons heen zien we eigenlijk niemand zeilen: het kan in dit geval ook geen kwaad om je een beetje te spiegelen aan wat anderen doen. Als we verderop wat meer in open water terechtkomen, willen we toch proberen een stuk te zeilen. De wind is hier wat minder krachtig en dus draai ik tegen de wind in en begint Thom het grootzeil te hijsen. Hij is ongeveer halverwege als ik voor me een donkere lucht zie opdoemen: ‘Squal!’ roep ik en wijs. Ok, das duidelijk: het zeil maar weer omlaag. Die buien ontstaan hier uit het niets en voor je het weet zit je midden in een enorme plensbui die vaak gepaard gaat met veel wind. De donkere lucht komt recht op ons af, maar wij moeten een beetje naar rechts en even hoop ik nog dat we er misschien net langs kunnen glippen, maar helaas! Als de eerste druppels vallen ga ik naar binnen en arme Thom staat in de stromende regen aan het stuur. ‘Zal ik je je snorkelmasker aangeven?’ roep ik voor de gein, maar het blijkt nog niet zo’n gek idee haha! Na tien minuten zijn we er doorheen en besluiten we door te varen naar de baai in plaats van nog een stuk te zeilen. Wel een goed idee, want de rest van de dag blijft de regen over komen en we liggen nu op de eerste rij bij het strand en daardoor echt in de luwte van een paar heuvels.

Het is wel jammer dat het zo hard gaat waaien de komende dagen, maar aan de andere kant, dit hoort ook een beetje bij het spelletje! Het is de eerste keer dat we ergens liggen waar op het strand een restaurantje open is (erg leuk!), over het eiland lopen veel wandelpaden, er zijn een paar mooie snorkelspots dus we vermaken ons wel! Wat wel apart is, is dat dit voor de orkaan een beetje een party baai was, er lag hier een drijvende bar (grote boot) met harde muziek en dus niet echt een plek voor rustzoekers. Die boot is in de orkaan op de klippen geduwd en ik las een paar dagen geleden dat ze verwachten in mei weer open te gaan. Ik hoop het voor ze, want een paar dagen geleden is de kraan op het ponton dat hier bezig was een catamaran uit het water te halen, afgebroken en dus moet er vervanging komen.

Aan het eind van de middag gaan we met het bijbootje naar de Pirates Bight. We zitten allebei te draaien op onze stoel (alsof je nog op een boot bent), dat geeft wel aan hoe snel je went aan het geschommel op het water. Vanaf de kant valt het ons op dat een grote catamaran wel heel dichtbij ons is geankerd (geen bal) en dat als hij ook maar een beetje onze kant op zou komen, we al een probleem hebben. Een uurtje later horen we dat ze hun motoren starten en in het pikkedonker de baai uit gaan varen. Ik zeg nog tegen Thom: ‘Hoe weet hij nou dat ie niet over ballen heen gaat varen?’ als hij nog geen paar minuten later bijna over onze bal heen vaart! Rare actie, gelukkig gaat het nèt goed, wel een rustig idee dat ze vannacht niet blijven liggen!

Daar komt de bui aan, wij moeten naar dat eilandje!

Ook in de baai nog een aantal buien! Net als we even aan het video appen zijn met Niels, Roos en Jonas. Leuke verrassing en nog steeds ongelooflijk dat dat kan!