De wind loeit om de boot alsof we getransporteerd zijn naar Nederland en midden in een herfstige westerstorm terecht zijn gekomen. Hier in de baai meten we vanmorgen uitschieters van 29 knopen en dat dan liggen we hier officieel ‘uit de wind’. Het water is wel vrij vlak en daardoor draait de boot wel, maar wiebelen doen we niet. In tegenstelling tot de ‘monohullers’ die in de buurt liggen en flink worden gewiegd! Groot voordeel van 2 kielen, je ligt heel stabiel. Er zijn flink wat boten die uitvaren (zondag, dus misschien hebben die niet veel keus), we twijfelen ook even, maar zien niet echt dichtbij een leuk en beschut alternatief. Het is ook niet erg, want we willen terug naar het strand aan de andere kant waar we gisteren zoveel schildpadden hadden gezien en kijken of we daar kunnen snorkelen.

Rond half elf hoppen we in het bootje en varen naar het piertje bij Pirates Bight. Eenmaal op het strand, is het wat klauterwerk over rotsen om bij de achterste baai te komen. Hier ligt een stuk meer aangespoelde rommel, net als je aan de noordkust ziet bij Curacao. Veel plastic en veel touw, netten en andere boot-eigen dingen. Ik vind weer een paar mooie schelpen (opvallend hoe weinig je die vindt op Curacao) en als we bij het einde van de baai aankomen, zien we al een paar schildpaddenkopjes boven het water uitsteken. Ook een boel witte kopjes, want de wind is ten opzichte van gisteren net een beetje gedraaid en staat nu pal op het strand. We wagen ons in het water, maar  zoals we al een beetje verwacht hadden, is het vrij troebel. Thom blijft wat langer in het water om te kijken of hij een schildpad kan vinden, maar volgens mij hebben die allemaal zoiets van: wat is dat nou voor een vreemde vogel: wegwezen hier :-D. Toch een leuke expeditie die we afsluiten met een vis burgertje en frietjes bij de Pirate Bight.

Als we naar de boot willen varen, heeft de motor van het bijbootje weer geen zin. Gelukkig liggen we dichtbij en kunnen we roeien met de wind in de rug, maar het is niet heel relaxed. Thom denkt dat hij na een aantal startpogingen (terwijl hij in het begin van de week, gewoon in één keer aansloeg), de motor heeft verzopen en later op de middag doet hij het inderdaad weer. Ik weet niet wat het is, maar misschien is mijn karma niet goed met buitenboord motors op bootjes, want in mijn beleving heb je er altijd gezeik mee.

De rest van de middag chillen we op de boot. Thom doet een dutje, ik kijk een serietje (de Luizenmoeder: echt té grappig! Volgens een vriendin die lesgeeft op een lagere school, benadert het de realiteit eigenlijk best aardig en het komt al zo extreem over!) en doe een 30 min workout (geen zin in, maar toch lekker om even te doen). Nu ligt de baai weer vol, dit keer met joekels van een cats, mijn hemel, wij vinden onze boot groot, maar zijn echt een kleintje in het arsenaal aan opties. De meeste boten hebben een crew aan boord, zodat je zelf niks hoeft te doen. Steven onze kapitein vertelde dat hij deze week een honeymoon koppel aan boord heeft voor een week…moet je voorstellen…ben je net getrouwd, zit je een week met zijn drieen op een boot!?! Lol, niet mijn idee van een huwelijksreis!