7 februari: Back on the road!

Allereerst felicitaties voor Sabine, mijn schoonzusje die jarig is! Happy birthday! Hier start de dag iets minder happy, want de tandarts staat op het programma. Ik neem mijn iPad en een koptelefoon mee voor in de wachtkamer, Thom stopt zijn oortjes in zijn zak voor het geval hij onder het mes moet. Top tip voor iedereen die niet zo van de tandarts houdt: zet iets van muziek op je telefoon, oortjes in en het is een stuk minder erg. Thom heeft zelfs een keer cabaret opgehad tijdens een ingreep bij de kaakchirurg: Hans Teeuwen en Theo Maassen…leidt prima af, maar lachen met je mond in een houtgreep is niet heel handig!

We worden om half negen opgehaald door taxichauffeur Rachel, op advies van het verhuurbedrijf. Ze is stipt op tijd en brengt ons in een kleine 40 minuten naar de stad. Een enorme babbeltante van 77 jaar die alleen woont met twee honden en al vier orkanen heeft meegemaakt. Ook al was ze heel geïnteresseerd in Curacao en het feit dat wij daar al in geen 100 jaar een orkaan hebben gehad (hopelijk kunnen we dat zo houden), die is niet van plan te vertrekken! Gelukkig was haar huis niet heel erg beschadigd in tegenstelling tot de die van de bewoners van een aantal sociale huurwoning flats waar ze ons op de terugweg langsrijdt. Mijn hemel, de wind heeft gewoon de voor- en achterkant van woningen er uit geblazen! Dwars door de woningen heen. Je ziet op sommige etages nog van alles staan (keukenaanrecht, koelkast, gasfornuis, bad, wastafel e.d.), net als bij een poppenhuis. Heel vreemde gewaarwording! We voelen ons wel een beetje een ramptoerist, maar ongevraagd rijdt ze ons via deze omweg terug naar de boot. We hopen dat deze mensen binnen een redelijke termijn weer een normaal dak boven hun hoofd hebben, maar ik ben bang dat deze flats niet meer te redden zijn en tegen de grond gaan. Het zal voor veel mensen een traumatische ervaring zijn en in de krant stond ook al een stuk over dat er best wel wat mensen uit de regio zullen wegtrekken, om niet meer terug te komen.

Bij de tandarts hoeft er gelukkig niks ingrijpendst te gebeuren. Er zit waarschijnlijk een ontsteking en als die niet weggaat dan moet er wel het één en ander gedaan worden, maar voor nu krijgt Thom een antibiotica kuur en stevige pijnstillers mocht de kuur niet werken en we aan de andere kant van het gebied zijn. Waarschuwing was wel dat Thom de boot dan niet mag besturen :-). Gelukkig heeft hij al minder pijn en het lijkt er op dat het met een sisser afloopt gelukkig.

Terug bij de boot eten we snel een boterham en ruimen we het één en ander op om lekker snel te vertrekken. De wind is pittig, ik vind het prima, want des te meer reden voor Jim om ons de haven uit te varen. Hij moet best moeite doen om de boot midden in het kanaal te houden en ik ben wel even klaar met deze smalle doorgang! Hopelijk tot volgende week vrijdag pas weer! Tijdens het varen, komt een grote vogel (beetje meeuw-achtig) ons gezelschap houden en vliegt laag vlak voor de boot uit. Gaaf om te zien. Je ziet hier ook heel veel schildpadden in het water, ik denk dat we er in de afgelopen dagen al een stuk of acht hebben zien zwemmen.

Nu liggen we in dezelfde baai als een paar dagen geleden, heel pittoreske baaitje lekker uit de wind, want die is vandaag met 25 knopen best pittig! Het water is zó mooi blauw, we liggen nu voor het eerst in 7ft water (de boot steekt 4 diep) en ik kan gewoon de bodem zien!