Foto: voorbeeld van een cel in de ADX.
We reden vanmorgen naar de farmers market in Florence en kwamen onderweg langs de gevangenis waar ik het een paar dagen geleden al over had. Daar zitten zo’n beetje alle nog in leven zijnde bommenwerpers: de unabomber, de boston marathon bomber, de shoe bomber. De ADX (Administrative Maximum Facility), in de volksmond ook wel de Alcatras van de Rockies genoemd, is een supermax prison waar de meeste gevangenen geïsoleerd (23 uur per dag) opgesloten zitten. Een meer beveiligde gevangenis is er niet in de VS. Er zitten flink wat Al-Qaeda leden die aanslagen hebben gepleegd, nog wat andere bommenwerpers, een paar spionen voor de Russen (eentje heeft 15x levenslang gekregen!), maffia en drugscartel figuren en misschien binnenkort ook wel El Chapo (laatst nog ontsnapt uit een zeer goed beveiligde gevangenis via een tunnel) bekende in de Colombiaanse drugswereld, als hij uitgeleverd wordt door Mexico (waar hij na ontsnapping weer is opgepakt).
Wat een contrast als je dan Florence binnenrijdt. Ook wel de Antique Capital of Colorado genoemd. Een klein plaatsje met een mooi parkje en een schattige Main Street vol winkeltjes en een heel leuk lunch cafeetje. Op dit moment ben ik een boek aan het lezen van Kent Haruf ‘Plainsong’ (aanrader!), het laatste boek in deze serie zal hier worden verfilmd door Robert Redfort in opdracht van Netflix. Ik las in de krant dat de opnames over een paar weken van start gaan. Erg leuk dus om hier rond te lopen en een beeld te krijgen van het fictieve plaatsje in het boek. We waren even bij een farmers market langs gegaan (stelde niet veel voor), heerlijke perziken gekochten en daarna door Main Street gewandeld. Enorm veel antiek en rommelwinkeltjes, erg leuk om een beetje te struinen. En tussen al die spullen dan plotseling ook een prachtige galerie, met bijzonder goed werk! Echt een verrassing, want voor je gevoel zijn we hier in de middle of nowhere, maar blijkbaar trekt het genoeg mensen aan om hier zoiets op te zetten.
Na wat rondgewandeld en lekker geluncht te hebben, zijn we teruggereden naar Cañon City voor ons eerste bezoek aan de wasserij van deze trip. Dat was wel te zien, want we hadden 3 volle zakken met was. Eerst 30 minuten in de wasmachine en daarna nog een klein uur in de droger, genoeg tijd om met de goede wifi verbinding daar nog wat dingen te downloaden en allerlei updates te draaien van apps e.d. Pfff het was er wel goed warm binnen met 5 drogers die uit onze naam hun best aan het doen waren, we waren blij dat we een kleine 2 uur later met vers gevouwen was weer buiten stonden!
Hondje dat vanmorgen was komen aanlopen. Gelukkig konden we, na het lokken met gekookte eitjes en brood, het telefoonnummer op zijn penning lezen (hij liet zich niet vangen) en kwam zijn baasje hem weer halen. Die was wel opgelucht dat we ‘m gevonden hadden.
Small town aankondigingsbord
Heel lekker geluncht hier!
