Tofino is echt een schattig dorpje aan de kop van dit schiereiland. Wel vrij druk doordat het hoog seizoen is, maar dat heeft ook wel iets heel gezelligs. Veel gezellige winkeltjes, terrasjes en mooie houten huisjes. Bijna van alle kanten kijk je uit over de binnenwateren omringt door beboste bergen, heel idyllisch.
De kans dat we volgend jaar terugkomen naar Canada en waarschijnlijk ook naar Vancouver Island is vrij groot, omdat het belastingtechnisch voor ons slim is om niet te lang in de VS te zijn in 2016. We kwamen er namelijk een paar maanden geleden achter dat als je langer dan 180 dagen in Amerika bent, ook als toerist, je inkomstenbelasting moet betalen. Zo’n 15% van je inkomen. Dat was even een wat minder leuke verrassing en hadden we totaal niet verwacht. We hebben geen idee hoe streng hier op gecontroleerd wordt, maar we zijn ook niet van plan dat uit te gaan testen. Voor dit jaar kunnen we ons inkomen tot nul reduceren door in te teren op ons spaargeld en de verdiensten uit Tom’s Planner in de BV te laten, maar volgend jaar gaan we waarschijnlijk een huis kopen in NL en kunnen we er niet omheen. Door het grootste deel van de tijd in Canada te verblijven in plaats van in de VS, omzeilen we het belastingprobleem. Canada is prachtig en aangezien we hier nog lang niet uitgekeken zijn, vinden we dat geen enkel probleem.
Nadat we wat in Tofino rondgelopen hadden, kwamen we in een schattig koffietentje terecht dat uitkeek over het water. Je kon er ook kayaktours boeken, dus voor morgenmiddag hebben Thom, Karin, Peter en ik een kajaktrip geboekt, niet op zee (!), maar rondom een eilandengroep en over binnenmeren rondom Tofino. Ben heel benieuwd, misschien komen we wel weer een walvis tegen! De kinderen wilden allemaal liever gaan bodyboarden, dus Niels en Roos gaan met hen naar het strand, iedereen happy.
Verder hebben we vandaag een erg leuke wandeling gemaakt door het regenwoud. Gek idee dat je dat hier ook hebt, want je associeert het meer met Zuid-Amerika, maar door het gematigde klimaat hier en de vele regen, ontstaat ook een heel groen mossig bos vol varens en grote, vaak hele oude bomen. Er liep geen pad door het bos, maar een twee kilometer lange brug, vol trappetjes en uitlegpunten over het bos. Heel mooi gemaakt! Wat ik zo gek vind hier, is dat er dan op de parkeerplaats best wel veel auto’s staan, dus dan denk je al snel, dat wordt file lopen, maar op de trails zie je bijna niemand! Wij zijn zo gewend in Nederland en Europa dat het op veel plekken druk is, dat we nog steeds verbaasd zijn dat je hier en ook in de VS bijna nooit ergens hutje mutje loopt.
Op weg terug naar huis (nog geen 10 minuten verderop) kwamen we twee auto’s tegen die de berm ingereden waren! Eerst een pickup die total loss tegen een boom geparkeerd stond en daarna vlakbij de camping een auto die van de weg was geraakt en in een greppel langs de weg terecht was gekomen. De wegen zijn hier heel overzichtelijk en recht toe recht aan, dus we waren wel heel nieuwsgierig wat er gebeurd zou kunnen zijn. Toen Thom, voor de grap, opmerkte dat er misschien wel een beer de weg was overgestoken en ze waren uitgeweken, waren we het er over eens dat dat nog helemaal niet zo’n gek idee was! Toen hij wat later in zijn eentje nog een stukje ging fietsen, kwam hij op een gegeven moment door zo’n dicht stuk bos heen, dat hij extra lawaai probeerde te maken om mogelijke beren op afstand te houden en de berenspray voor op zijn buik had hangen, zodat hij er snel bij kon! Was toch wel even extra spannend, maar gelukkig kwam hij met huid en haar weer terug :-D.
😀 leuk!!!! xxx
Ergens krijg ik het idee dat Thom enigzins valsspeelt met de naaktslak competitie….