Vandaag dag drie op onze boondockplek. Het is heel interessant om te merken hoe dat psychologisch werkt, als je op een plek buiten de veiligheid van een camping staat. Uiteraard heb je al je voorwerk gedaan en weet je dat je ergens legaal mag kamperen. Stap twee is dat je er ook daadwerkelijk naar toe rijdt en dan een plekje zoekt. Omdat wij in Europa niet gewend zijn om in de natuur te kamperen, voelt het toch ergens alsof je iets doet wat niet mag :-). Vervolgens sta je in een omgeving die je niet kent en dat voelt een beetje vijandig. Auto’s die langsrijden zijn een beetje verdacht, motorcrossers komen wat agressief over. Ik denk dat het je een boel problemen en ellende scheelt als je een beetje op je hoede bent. Hier verdween het gevoel al een beetje, nadat er vriendelijk gezwaaid werd uit auto 3 en auto 4 vroeg of we hulp nodig hadden bij het manoeuvreren de zijweg in. Toen we een paar auto’s zagen met mountainbikes er op, werd er weer een laagje weg gepeld en nu we hier vandaag hebben rondgefietst, geven we onszelf een schouderklopje dat we zo’n mooie plek hebben gevonden midden in een geweldig mountainbike gebied.
Er liggen hier kilometers single track trails, dit zijn trails die speciaal voor fietsen zijn gemaakt: meestal smal en bochtig. Soms deel je deze ook met wandelaars, maar vaak worden ze ook aangeduid als fietsroutes. Mijn nieuwe fiets doet het fantastisch, de dubbele vering fietst enorm lekker, ik kan makkelijker extra aanzetten bergop en dat ik mijn zadel met een druk op de knop kan verzetten, is heel handig als je wisselt tussen up- en downhill. Het mocht ook wel voor deze prijs, maar toch fijn dat in de praktijk het verschil inderdaad heel groot is 😀
Droge rivierbedding
Lekker even badderen aan het eind van de middag. Gelukkig waren er wat poeltjes waar ze kon zwemmen, want de rest stroomde een beetje te hard!
