Wat is het hier heerlijk rustig en stil. Lekker geslapen vannacht en weer wat langer dan de afgelopen dagen. Het is de hele ochtend windstil en strak blauw. Nu, terwijl ik dit schrijf, is het eind van de middag en komt de wind opzetten. Typisch weer voor in de bergen. Vorige zomer zagen we dat ook, met vaak in de middag dikke donderwolken en soms een bui.

Ik heb wel zin om een rondje rond het meer te fietsen of in ieder geval een poging te wagen, dus rond 12:30 stappen we op de fiets. We zijn duidelijk weer gewend geraakt aan wandel- en fietsmogelijkheden in Europa, waar je ook op privéterrein vaak paden hebt die gebruikt mogen worden. Dat is hier in de VS zelden het geval en als we 300 meter naar rechts rijden, stuiten we op het einde van de camping en een bordje ‘no trespassing’…oh oké…geen pad dus langs het meer. Misschien dan via de andere kant…400 meter verderop: ‘no trespassing’. Helaas! We besluiten om een stukje via de weg te rijden en komen uiteindelijk op een grintweg uit die de bergen in loopt. Ook hier om de paar minuten dezelfde bordjes. We rijden echt serieus in the middle of nowhere, geen huis te bekennen en toch overal deze bordjes. Uiteindelijk is het toch een leuke route en kunnen we nog eindeloos veel verder de natuur inrijden. Heel bijzonder blijft het hoe weids het landschap hier is.

Als we terug zijn bij de camping, moet ik nog wat werken. Ik had vlak voor we op vakantie gingen een afspraak bij de Vrije Academie en we hebben afgesproken dat ik twee lezingen ga geven: 17 september en 3 oktober. Super gaaf! Ik heb sinds een paar maanden een literair agent en zij had contact gelegd en hen mijn boek voorgelegd. Daar waren ze erg enthousiast over. Ze zitten in twee monumentale panden op de Herengracht en ik heb een prachtige zaal toegewezen gekregen. Voor hun website moest ik nog een tekst schrijven, dus vandaar dat ik even achter de computer moet kruipen. Ik vind het niet erg. Zit binnen aan mijn bureautje met prachtig uitzicht, er zijn ergere werkplekken!