We zijn aangekomen in Whistler, waarschijnlijk de meest sportieve outdoorstad van BC. Vanmorgen om 7 uur ging de wekker al en nadat we de avond er voor al het meeste hadden opgeruimd en ingepakt, kostte het ’s ochtends nog maar iets van 45 minuten voordat we aangehaakt en klaar in de auto zaten. Het was bewolkt en grauw, dus een prima dag om weg te rijden uit Ucluelet. Ik denk dat ik op de laatste dag de naam onder de knie had: joekloelet!
We hadden allemaal dezelfde boot en waren ruim op tijd bij de ferry. Niet erg om te wachten, want er speelde een jongen gezellige deuntjes op zijn gitaar, er was lekkere koffie en we kletsen elkaar nog steeds de oren van het hoofd, dus de tijd vloog voorbij. De overtocht was heerlijk rustig, het water was bijna spiegelglad en de zon scheen, dus kon niet beter. Wederom gezellig zitten babbelen en voor we het wisten was het kwart voor twee en konden we de auto weer in.
Wij wilden nog even langs de Whole Food winkel (lekker grote biowinkel), die lag niet op de route, maar een kwartiertje van de ferry terminal af dus prima om even langs te wippen. Waar we niet helemaal op gerekend hadden, was dat we behoorlijk de stad inreden voordat er waren, het druk was en helaas niet zoals in Amerika lekker grote parkeerplaatsen en dus alles vol vol vol! We laten ons niet zo snel uit het veld slaan, dus toen we iets verderop achter wat sportvelden het strand zagen liggen, gokten we er op dat we daar wel onze combinatie kwijt konden. Met een ‘Go Texas!’ geroep, werden we begroet door de onderhoudsmannen, die ons geruststelden dat er een loep was en we via een rondje het terrein ook weer af konden rijden. Inderdaad meer dan genoeg plek en 5 minuten lopen van de supermarkt. Kon niet beter. Wat boodschappen gedaan en een grote chocoladetaart voor Yente gekocht, want die was vandaag jarig!! Wij vinden de sushi van de Whole Foods heerlijk en Karin en Peter waren daar ook wel voor te porren, dus vanavond eerst sushi gegeten met als toetje een enorme punt verjaardagstaart, prima combinatie :-).
De route naar Whistler vanaf Vancouver was prachtig. Enorm stuk langs binnenmeren, beboste bergen met hier en daar een beetje sneeuw en nieuwsgierig makende eilandjes met prachtige houten huizen erop. Whistler is echt een sportstad. In 2010 waren hier de olympische spelen en in de zomer veranderen de skipisten in mountainbike trails! Skiliften veranderen in fietsliften en dus kun je je boven op de berg af laten zetten en hoef je alleen maar naar beneden te fietsen! Wat willen we nog meer :-). De komende twee dagen gaan we het gebied zeker uitchecken, Niels, Kaar en Peet gaan gezellig mee en de kinderen mogen lekker in onze camper hangen, playstationen en tv kijken. Die vermaken zich waarschijnlijk prima. Ze zijn sowieso niet uit onze bank te slaan, die is een grote hit!
We staan op een leuke camping, dichtbij het dorp en we staan allemaal vlakbij elkaar. Het was nog even spannend of we op ons plekje pasten, maar uiteindelijk ging het prima. Naast ons gaat het stijl naar beneden en in ‘de diepte’ zie je de rivier stromen. Ik wist van te voren al dat het wat krap zou kunnen zijn, want bij de reservering hadden ze een foutje gemaakt, eigenlijk hadden ze geen plek meer voor onze maat. Ze vonden het erg vervelend (ook omdat we hier met drie stellen staan) en kwamen toen met deze plek. We krijgen wel wat veel blikken (‘jeetje die is groot!), het gros van de campers is hier ruim onder de 30 foot! En dan ook nog Nederlanders erin, dat maakt wel nieuwsgierig :-D.
Met zijn drieën wachten op de ferry. We waren netjes op tijd, dus stonden vooraan.
Even fotootjes heen en weer appen met mijn zus en fam die in Frankrijk op vakantie zijn en alleen nog maar zonnig en warm weer hebben gehad!
Muziekje en koffietje
Hier zie je een lading gekapt hout die voortgetrokken wordt door een sleepboot!
Onze parkeerplek voor de supermarkt.
Thom spotte acht tankers die in de file lagen voor de haven!
Lekker zoete afsluiting van de dag!
