We komen langzaamaan in een ritme van onszelf ontwortelen van een leuke en inmiddels bekende plek, naar onszelf deponeren in weer een hele nieuwe omgeving om ons daar vervolgens weer te wortelen, te settlen om na een paar weken weer zin te hebben in iets nieuws. Onszelf uit een bekende situatie in een onbekende zetten, leverde in het begin nogal wat stress op, maar inmiddels beginnen we er gewend aan te raken en voelen we ons niet meer zo bekeken als we als nieuwelingen de camping op komen rijden en parkeren we de 5th wheel toch met aardig wat souplesse achteruit in.
We beginnen ook de ‘tricks of the trade’ te kennen:
– verkassen op maandag/dinsdag of woensdag
– feestdagen in de gaten houden (en ruim daarom heen reizen)
– check out is 11 uur, dus tussen 10 en 11 gaan scouten op ‘first come first serve’ campings
– liefst scouten zonder trailer, dat gaat een stuk sneller en makkelijker en check je ook plekken waar je met je trailer niet zomaar in durft te rijden (niet vergeten een paar stoelen achterin de gooien om op de nieuwe plek achter te laten).
– brutaal zijn (Thom beter in dan ik) en vragen aan mensen die bezig zijn meteen op/afbreken van een tent of ze aan het vertrekken zijn.
– nog brutaler zijn (moet ik écht nog oefenen) en vragen of mensen misschien hun plek willen delen.
– niet scouten nadat je een lang stuk hebt gereden (om het gezellig te houden), beter eerst een rv park of camping reserveren voor 1 nachtje (kun je meteen je trailer laten staan, en als je hookups hebt: wassen draaien, tanks legen en vers water tanken).
– Goed kijken op de gele briefjes die bij elke plek hangen wat de vertrekdatum is.
Vanmorgen hadden we eerst gecheckt of het RV Park ons nog een nachtje kon hebben, zodat we niet hoefden te haasten, dat kon wel, maar niet op de plek waar we stonden en dus besloten we meteen in de auto te springen om de campgrounds langs de Colorado River te bekijken. De eerste lag lekker dichtbij Moab (fietsafstand), maar was helemaal vol. We zagen ook niemand die vandaag zou vertrekken, dus meteen door naar de Big Bend, die een kleine 10 minuten verderop ligt. Deze is ook wat groter, dus zouden we wat meer geluk kunnen hebben. Toch wel een beetje stress als je meerdere mensen ziet rijden die duidelijk op zoek zijn!
De weg waarlangs de campgrounds liggen
Bij Big Bend staan we nu en alle credits gaan naar Thom! Hij zag een moeder en zoon bezig met een tent en vroeg hen of ze gingen vertrekken of net aan waren gekomen: helaas waren ze net gearriveerd. Ze stonden op een enorme pull through plek met nog meer dan genoeg ruimte over zonder op elkaars lip te zitten, dus trok Thom de stoute schoenen aan en vroeg haar of ze er bezwaar tegen zou hebben om de plek te delen. Zolang we geen generator hadden, vond ze dat geen enkel probleem, dus wij helemaal blij want alles was verder vol, vol, vol! We spraken af dat wij 2/3 van de campingplek zouden betalen, omdat we veel groter zijn en daar was zij weer helemaal blij mee. We lieten onze twee stoelen achter om de 5th wheel weer op te halen. De plekken tegenover ons zijn nog veel mooier, want daar sta je direct aan het water, we gaan eens kijken of we kunnen verhuizen als zij vertrekken (overmorgen). Terwijl ik dit schrijf stopt er een pickup bij Thom om te vragen hoe lang we van plan zijn te blijven staan!
Onze nieuwe plek. Niet helemaal in de middle of nowhere want langs het hek loopt een (rustige) weg.
Vanmiddag liepen we weer rond in Moab (het is trouwens prachtig weer, geen wolkje aan de lucht zoals voorspeld) en voelen ons helemaal in ons element. Broodje gehaald bij de deli, in het park opgegeten, pakjes opgehaald bij het postkantoor (we hebben de tent en de luchtbedjes binnen Felix, Peter en Marcel!) en boodschappen gedaan. Gelukkig heeft Moab een grote supermarkt, met een flinke bio-afdeling en in het dorp zelf zit ook nog een biowinkel, helemaal prima dus. We hebben nu een kast vol met energy bars in allerlei soorten en maten en spul om bij je water te doen (zonder suiker!), zodat we die vieze Gatorate rommel niet meer hoeven te kopen.
Nu lekker niks en nog even genieten van de laatste zon. Deze camping staat tussen enorme bergen, maar gelukkig net zo dat de zon niet om 4 uur al achter een klif verdwijnt 🙂
De Amerikaanse vlag zal nergens ontbreken, dit is nog een klein exemplaar!
downtown Moab, schattig stadje maar wel met een vier banen (alles is ruim opgezet hier 🙂
Thom ligt lekker even in de zon in het stadsparkje
Mijn ouders waren 20 jaar geleden in Moab! Hebben toen ook een geweldige reis gemaakt!
Papa in het Arches Park
real beauty page welgra price Forbes writers have the ability to call out member comments they find particularly interesting. Called-out comments are highlighted across the Forbes network. You’ll be notified if your comment is called out.
Will I get paid for overtime? assurans drug Each of the women appeared separately in the 3-minute, 33-second video, with Berry and Knight each making a brief statement, while DeJesus answered questions from someone off camera, followed by her father, Felix DeJesus, and then her mother, Nancy Ruiz.