6 juli: Nieuwe plek in Red Rock Canyon

We gaan vandaag verhuizen! We moeten ook wel, want de verswatertank is al twee dagen leeg (we tappen water op de camping in flessen) en de grijswatertank van de douche is vol. Maar afgezien van deze praktische overweging, vinden we het ook wel weer leuk om ergens anders te staan.

We hebben wat leuke boondock plekken gezien in de buurt van Bryce National Park en er zijn ook een paar mooie fietstrails. Hoe ver is het rijden? Rapappa, rappapa….50 minuten, haha! Ja, we hebben er een flink tempo in zitten! Ook al is het niet ver rijden, het is een heel ander landschap met prachtige rode rotspartijen. Thom heeft via Google Maps wat mogelijke plekken uitgekozen en als we een paar kilometer de onverharde zijweg zijn ingereden, zetten we de camper langs de weg en rijdt Thom op de fiets verder om even te scouten. We kunnen niet zomaar een weg inslaan, want als we niet kunnen keren, dan hebben we een probleem. Hij vindt twee leuke plekken, eentje een beetje tussen kleine naaldboompjes en een tweede met een wat ruimer uitzicht. Mijn voorkeur gaat uit naar uitzicht en we zijn helemaal in onze nopjes als de camper weer op zijn plek staat. Aan de voorkant kijken we uit over een mooie vallei en aan de achterkant zien we de rode rotsen. Ik zag ook op Googlemaps dat iets verderop een Agate Hill is, daar wil ik zeker een kijkje gaan nemen.

De zon schijnt fors en er staat bijna geen wind, dus draaien we het zonnescherm naar beneden. We hebben een paar jaar geleden een nieuwe gekregen van mijn ouders en die is heel vrolijk geel gestreept. Ik ga wat eten maken, want het is inmiddels alweer half twee. Terwijl ik in de keuken sta te koken, steekt plots uit het niets een enorme wind op, er vliegt een lading stof door het keukenraampje naar binnen en Thom schiet naar buiten want één ding is zeker: het zonnescherm en harde wind gaan niet samen. We letten daar erg secuur op en bij twijfel doen we het scherm niet naar beneden. Het is in een paar seconden gebeurd, het ene moment waait het keihard en het volgende moment is het weer windstil. Wat blijkt? Er is een thermiek bel recht over onze camper heen gegaan en de aluminium profielen die het zonnescherm aan de onderkant ondersteunen, zijn binnen die paar seconden helemaal verwrongen! Dat is zo’n kleine windhoos die je wel eens ziet op het water of op land en dan waait er allemaal stof in de rondte. Wat een pech! We hebben geen idee hoe we het scherm nu ooit weer ingedraaid krijgen en zien al een beeld voor ons, dat we het er helemaal af moeten halen en de enorme rol op de één of ander manier in de camper zullen moeten vervoeren tot het gerepareerd kan worden. Maar Thom heeft wel voor hetere vuren gestaan en zijn MacGyver pet gaat meteen op. Ik zal je het lange verhaal besparen, maar door het kapotte deel van de profielen af te zagen, kunnen de rechte delen in elkaar geschoven worden en lukt het uiteindelijk om het doek weer helemaal op te rollen en vast te zetten. Het scherm kan nu zelfs weer uitgeschoven worden, alleen niet meer zo ver als eerst, omdat de profielen korter zijn. Ik heb echt bewondering voor Thom zijn creatieve mind, het is echt een geweldig oplossing en nu hoeven we alleen nieuwe profielen te bestellen en die kan hij waarschijnlijk ook zelf vervangen!