De tijd is echt omgevlogen en dit is alweer de laatste dag! Het zal een dag vol klimmen worden, dus we moeten wel even goed ontbijten. De camping waar de 5th wheel staat, is vlakbij het einde van de route en dus we hebben alle tijd voor deze laatste dag. Weer lekker geen wekker ‘s ochtends en iedereen komt rustig op gang. Ik begin, geloof ik, net te wennen aan slapen in een slaapzak en in een tent, ik zou nog wel een paar dagen langer willen kamperen. Met dit matje slaap ik super goed. Misschien is een slaapzak zonder mummie-vorm ook nog een verbetering. Ik draai namelijk best wel veel ‘s nachts en raak er wel een beetje in verstrikt, haha!

Peter bakt weer eieren, Felix zet koffie, ik maak een fruitsalade en zo hebben we zowaar een ritme gevonden na een paar dagen! Wat doen Thom en Niels eigenlijk….hihi, nee hoor, die nemen vaak de afwas voor hun rekening. Een prima taakverdeling.

Ik rij vandaag de truck tot we bij het stuk omhoog komen. Het is een uitdagend stuk rijden met een stijle afdaling, smalle weg en rotsen die oversteken. Maar goed, ik weet dat de trucks van de outdoor bedrijven de route kunnen rijden en die hebben een hogere opbouw dan ik, dus het moet kunnen! Onderaan de klim neemt Niels het stuur over en ga ik fietsen. Het is net als op de eerste dag toen we het gebied inreden een steile weg met haarspeldbochten en ik ben weer onder de indruk van hoe goed die mannen allemaal kunnen klimmen. Ongelooflijk. Ik probeer nog wat leuke filmpjes en foto’s te maken, want ik kan kan wat makkelijk op en af stappen, iets dat je niet doet als je het allemaal op eigen kracht moet doen. We komen hier weer wat meer andere auto’s tegen. Wat de afgelopen dagen extra bijzonder maakte, was dat we zo weinig andere mensen tegenkwamen. Alleen dus twee georganiseerde groepjes, maar die zagen we meer niet dan wel en af en toe dirt bike motorrijders, waarvan we het idee hadden dat die de route in maximaal 2 dagen doen. Die hebben de wendbaarheid van een fiets, maar de snelheid van een auto en dan gaat het lekker snel.

Bovenaan dit eerste steile stuk zijn we helaas nog niet uitgeklommen. Er moet nog een flinke, zij het wat minder steile, klim van 20 km over een vrij brede ‘gravel road’ getackeld worden, terug naar de doorgaande weg waar de camping ook aan ligt. Zoals ik al eerder schreef, stopte mijn fiets er vlak voor het einde mee. Ik ben meer dan tevreden over hoe ver ik er mee heb kunnen rijden! Echt geweldig, want zonder mijn ‘tankje’ had ik nooit mee kunnen gaan.

De mannen pakken op het einde nog een klein stukje single track dat vlak langs de camping loopt en komen een klein half uurtje na mij aan bij de 5th wheel. Wat een mooie trip!! We besluiten om na een korte douche naar het dorp te rijden om daar ergens te eten. We moeten ook even water halen, want als Niels als laatste de douche in stapt, komt het water er sputterend uit. We hebben nog water van de trip over en vullen daarmee de verswatertank, zodat Niels zijn douche af kan maken en nemen de lege containers mee naar het dorp waar een outdoorwinkel is waar je gratis water kunt tappen.

We eten bij een populaire bierbrouwer die ook typisch Amerikaans eten serveert. Prima weer voor een keer, maar we moeten er allemaal niet aan denken om dit elke avond te moeten eten. Wat een enorme porties en natuurlijk lekker vet en zout haha! Ik heb het al wel vaker geschreven: je gaat niet voor het eten naar dit land haha! De natuur daarentegen….mijn hemel wat onbeschrijfelijk groots, dat heb ik nog niet eerder in andere landen gezien. Europa is ook prachtig en ik hoor ook vaak van mensen dat Noorwegen ook zo’n grootste natuur heeft, maar hier is het niet alleen grootst, ruig en prachtig, maar als je wilt kun je er in verdwijnen en dagen lang bijna niemand tegenkomen. Wij zijn nu al zo vaak in Utah geweest, maar we hebben bij lange na nog niet alles gezien! Na deze trip smaakt het naar meer!