4 juli: 4th of July

Toen we vanmorgen koffie gingen drinken in Duck Creek, kwamen we er achter dat we eigenlijk gisteren naar het dorp hadden moeten komen, omdat er toen een leuke parade was om naar te kijken. Stom, niet aan gedacht dat het vandaag zondag is en dat dat botst met al het feestgedruis. We drinken koffie van een foodtruck in een prachtige Airstream camper, pakken wat internet en gaan daarna lunchen bij een leuk cafeetje een paar meter verderop. Het is super druk met vooral heel veel ATV karretjes. Wij hebben in Moab een erg mooie ATV trip gemaakt met Ilse, Edwin en Isa, maar het zijn super lawaaierige dingen en genereren een enorme hoeveelheid stof. Geef mij maar een fiets.

Rond 1 uur zijn we terug op de camping, waar we even chillen, voordat we een kijkje gaan nemen bij de Art fair in Brain Head, dat skidorpje waar we vorige week waren. Toen helemaal verlaten, nu een drukte van belang. Het blijkt dat er ook een downhill eventje is en er zijn behoorlijk wat MTB-ers. De skilift is open en ze gaan met de lift omhoog om via de pistes weer naar beneden te rijden. In Wistler in Canada zijn de skipistes in de zomer ook één groot MTB park. Ik ben daar toen één keer omhoog en weer naar beneden gegaan, maar het was echt niks voor mij. Het gaat vooral om snelheid en de meeste fietsers hebben dan ook body armor en een integraal helm op.

Het is erg leuk om te zien hoe iedereen echt een dagje uit is. Veel mensen zitten in het gras met stoeltjes te kletsen en te luisteren naar live muziek en er zijn allemaal eettentjes met van die typische Amerikaanse specialiteiten als corndogs, hotdogs, funnel cakes en grote zakken popcorn. We lopen er een uurtje rond en rijden daarna een stukje terug naar een paar rockhound plekken. Je kunt hier volop Agaat vinden en waar deze op veel plekken meestal wat saai is van kleur, schijnt het hier juist heel kleurig te zijn. De eerste plek is heel simpel langs de doorgaande weg en als we uitstappen zie ik al meteen dat het overal ligt. Thom graaft een prachtige groot exemplaar uit en ik vind in een droge rivierbedding ook een paar mooie stenen. Veel is wel fractured, dat betekent dat er veel scheurlijnen in zitten en het moeilijk zal zijn om het te zagen. We rijden nog een stukje door en slaan de weg in die naar het uitzichtpunt gaat waar we vorige week ook waren. Toen geen idee dat je hier ook stenen kunt zoeken. De tip was om te kijken bij een beekje en ook hier stikt het er weer van. Ik heb nog nooit gehad dat je niet hoeft te zoeken, maar eerder moet kiezen wat je meeneemt! Terwijl ik op mijn hurken in het ondiepe beekje zit, zie ik twee mensen naar beneden komen lopen. Ze zijn ook aan het zoeken en vertellen dat iets verder omhoog een zijweg is waar zij de vorige keer heel veel hebben gevonden. We besluiten achter hen aan te rijden. Of zij dat pad ook kunnen nemen, wist hij niet zeker, want de vorige keer hadden ze een 4×4 bij zich en nu een gewone auto. Als we bij de zijweg komen, vraagt Thom of ze misschien met ons mee willen rijden. Zonder twijfel hoppen ze achterin en rijden we samen verder. Inderdaad is een 4×4 hier geen overbodige luxe. Ver hoeven we trouwens niet te rijden, na een kilometer stoppen we en ze hebben niet overdreven. Hier ligt nog veel meer dan bij het beekje! Zij zoeken vooral grote stenen voor in hun tuin. Ze wonen in California en als ze de kans krijgen gaan ze roadtrippen en op zoek naar stenen. Hij blijkt een eigen bedrijf te hebben als elektricien en zij had voor Covid een eigen winkeltje waar ze sieraden verkocht. Erg grappig deze plotselinge ontmoeting. We zoeken een uurtje en ik vind nog een paar mooie stukken. Als we terug zijn bij hun auto, blijkt hun achterbak al VOL te liggen met stenen die ze de afgelopen dagen hebben gevonden! Het is maar goed dat ik gedwongen word om meteen een selectie te maken, want anders zie je door de bomen het bos niet meer! Ze vertelt ook dat hun tuin helemaal vol ligt! Ik krijg nog een paar mooie exemplaren uit Arizona van haar als dank dat ze mee mochten rijden.

Het is alweer 7 uur als we terugkomen op de camping. Het is lekker druk, veel BBQ’s aan en een boel mensen die in groepjes samen zitten te kletsen en te eten. We hebben nieuwe buren gekregen, helaas hebben ze de muziek wel heel hard aan staan. Als Thom water gaat tappen bij het kraantje naast hun plek, kijkt hij blijkbaar niet heel aardig naar ze en vraagt één van de jongens of het oké is dat ze muziek aan hebben staan. Thom zegt dat dat prima is, maar dat zo hard wel een beetje irritant is, waarop de muziek meteen zachter gaat! Dat is een mooie meevaller! Als hij later op de avond één van de jongens nog een keer spreekt, vertelt hij dat ze uit Vegas komen en niet hadden gedacht dat het hier zo koud zou worden. Ze hebben helemaal geen dekens bij zich en dragen dunne kleren. Wij weten inmiddels dat het hier ’s nachts naar 8 graden gaat en dat je wel echt iets warms nodig hebt. We vissen wat dekens uit de de kast (er liggen wat extra van toen Anouk en Michel met twee kinderen aan het rondtrekken waren) en Thom brengt die naar hen toe. Ze zijn super blij en vragen of hij misschien een biertje wil. Omdat je zo altijd in grappige gesprekken terecht komt, blijft hij even hangen, maar niet heel lang. Wat we instinctief al hadden aangevoeld, het zijn wat schimmige lui. De twee mannen behangen met goud en de twee vrouwen schaars gekleed en een beetje weird. Vanmorgen komt één van de jongens de dekens weer netjes opgevouwen terugbrengen en bedankt hij me uitvoerig en zegt dat ze het niet koud hebben gehad. Toch fijn om een goede daad te hebben kunnen verrichten, dan maakt het ook niet zoveel uit voor wie!