Toen we gisteren in Cedar City waren om wat internet op te pikken, pakjes op te halen bij het postkantoor en boodschappen te doen, zagen we relatief veel mensen lopen in de ‘klederdracht’ van The Fundamentalist Church of Jesus Christ of Latter-Day Saints. Een extreem gelovige afsplitsing van de kerk van de mormonen. Toen we in 2015 in Hurricane waren, een dorpje hier in de buurt, zagen we ze daar ook veel en nu blijkt dat de gemeenschap die daar al decennia in de buurt zat in Canyon City uit elkaar is gevallen door een dispuut over eigendomsgrond. Hun spiritueel leider was al jaren geleden vertrokken, naar de gevangenis voor ontucht met minderjarige meisjes die hij als vrouw had genomen, in het totaal heeft hij er rond de 70. Cedar City blijkt een plek te zijn waar veel mensen van deze geloofgemeenschap/sekte naar toe trekken. De vrouwen zijn vooral heel herkenbaar door hun Little House on the Prairy -achtige jurken en lange ingevlochten haren. Ieder zijn ding, maar wat ik toch altijd een beetje lastig vind, is dat de kinderen (en vooral de meisjes) die in dit soort gemeenschappen worden geboren, weinig kans hebben om hun eigen pad te kiezen door gebrek aan onderwijs en een open blik op de wereld.

Na een middagje internet in een leuk koffietentje, lopen we om vier uur binnen bij het postkantoor…tenminste, ik dacht dat het vier uur was, maar twee klokken aan de wand geven vijf uur aan. We vragen aan de man achter de balie of die tijd klopt en hij kijkt ons een beetje vreemd aan. Natuurlijk klopt die tijd. Wat blijkt, wij leven al vijf dagen in de veronderstelling dat het een uur eerder is! Hoe we toch op tijd waren voor de voetbalwedstrijd snappen we nog steeds niet! Blijkbaar heeft Utah zomertijd en Nevada niet!

Vandaag hebben we weer prachtig gefietst. De mevrouw van het bezoekerscentrum had ons gewezen op een jeep road die erg mooi was en aangezien het hier nog geen 10 minuten rijden vandaan is, besluiten we een kijkje te gaan nemen. Ze had niet overdreven, het is echt een prachtig rondje en we zien langs zijpaden veel campers staan. Als je wilt kan je hier in het westen van de VS elke nacht gratis kamperen op de meest mooie plekken. We zien ook twee grote herten het pad overschieten en als we terugkomen bij de auto, besluiten we nog een ander pad in te slaan, omdat we volgens de kaart dan weer bij van die bijzondere lavavelden uitkomen. Dat is echt zo apart om te zien!

We hebben besloten om hier nog een paar dagen te blijven. Dit weekend is het zondag 4th of July en volgens mij is maandag dan ook een vrije dag. Het is geen goed idee om nu te verkassen, we zien vandaag al veel mensen de camping oprijden om te kijken of er een plekje is, maar de camping is al vol. Het viel ons op dat hier tegenover een plek gereserveerd is en op het bordje staat voor elke dag een andere familienaam. Waarschijnlijk om te voorkomen dat mensen die plek kwijtraken. Als je namelijk niet komt op de eerste dag van je reservering dan vervalt deze! Heel slim, maar wel een beetje sneu voor iedereen die een plek zoekt, want deze is dus al een paar dagen leeg.

  • De band is nog niet vervangen en moet dus af en toe opgepompd worden.
  • De hitte in heel Amerika, behalve hier!
  • Een krater van lavasteen. Aan de overkant zie je Thom fietsen.
  • De bomen trekken zich niks van de stenen aan, die groeien gewoon.
  • Lijkt wel een dinosaurus uitgraving achter Thom! 😀