28 juni: Cedar Breaks National Monument

Toen we gisteren waren gaan fietsen, zijn we ook even een rondje over een camping gereden die hier direct aan het meer ligt. In het weekend was deze helemaal vol, maar op zondagmiddag waren de meeste plekken weer leeg. We spotten een mooie, direct aan het meer, waar wij onze camper ook wel in kunnen persen. Het is niet ruim, maar moet lukken.

Dus vanmorgen verkassen. Als Thom even met de auto op en neer rijdt, blijkt die plek nog steeds vrij te zijn en dus pakken we alles in. Helaas in de dump station bij onze camping dicht, dus moeten we eerst naar Duck Creek rijden om daar te lozen en vers water te tanken. Thom is iets te enthousiast geweest met de hoeveelheid chloor in de tank (geen idee wat er na 1,5 jaar stilstaan allemaal in is gaan groeien), maar nu ruikt het alsof we met een zwembad op stap zijn! Weg met dat water, alle rommel die er mogelijk is zit, is nu wel dood.

Wanneer we een uurtje later de camping oprijden, is onze plek plots bezet! Gelukkig zijn die mensen net gearriveerd en als Thom vertelt dat wij deze plek al hadden betaald en gereserveerd, zijn ze vol excuses, rijden ze meteen weer weg en gaan op een andere plek staan . Hun (schoon)ouders reageren een stuk minder relaxed en beginnen meteen boos te kijken en te sputteren. Gelukkig hebben we verder met hen niks te maken! Thom weet de camper in één keer op z’n plek te krijgen, dus dat gaat ondanks dat het krap is, lekker soepel.

Ik maak voor de lunch een tonijnsalade en pita brood en weet Thom over te halen om naar Cedar Breaks National Monument te rijden. Dat ligt hier vlak bij (20 minuten rijden) en schijnt erg mooi te zijn. Hij heeft eigenlijk niet zo’n zin, maar als we steeds hoger en hoger rijden en nog een paar spectaculaire lava velden zien liggen, is hij helemaal on board. Bij het bezoekerscentrum kopen we een nieuwe entree jaarkaart voor alle parken. Dat halen we er wel uit op deze trip. Wie weet komen mijn ouders volgend jaar ook nog een keer deze kant op en kunnen zij ‘m ook mooi nog gebruiken.

Als we de auto hebben geparkeerd en een zandpad omhoog lopen, zien we bovenaan meteen waar het allemaal om gaat hier (voelde een beetje als die laatste duin voordat je de zee ziet). Plots is daar een spectaculair uitzicht en staan we aan de rand van een afgrond van rood steen dat waanzinnig mooi afsteekt tegen al het groen van de omringende bomen. Ik zal de foto’s verder het woord laten doen! We lopen een kleine 2 kilometer langs de rand naar nog een uitzichtpunt. Als we links kijken is het heel groen en vol met weidebloemen in allerlei kleuren en rechts de rode afgrond. Je moet hier geen last hebben van hoogtevrees, want nergens staan hekken. Zoals vaker hier in de VS, je bent vrij om naar het randje te lopen, een mooie foto te maken met het risico dat je naar beneden kukelt! Bij het uitzichtpunt groeien Bristlepine bomen, de oudste levende organismen op aarde. Deze worden geschat op zo’n 1600 jaar oud. We hebben in California ook zo’n oud bos bezocht, vlakbij Bischop. Daar waren sommige bomen nog ouder.

Na de wandeling rijden we verder door het park langs nog een paar mooie uitzichtpunten richting Brian Head, een skigebied. Voordat we daar zijn, gaan we nog even rechtsaf naar het hoogste punt van de regio. Langs deze ongeasfalteerde weg, zien we in het veld allemaal beestjes rennen. Als ik het later opzoek, blijken het marmotjes te zijn. Zij eten zich helemaal vol in de zomer en slapen dan de hele winter. Bovenop de berg staat een bord dat we op bijna 3500 meter hoogte zijn. Wat een verschil in temperatuur hier met een week geleden in Vegas! Het is heel helder dus we kunnen super ver kijken. Ik heb niet veel foto’s genomen, want dit moet je gewoon zien, op de foto valt het effect meestal helemaal weg.

In Brian Head blijven we niet lang hangen. Het is echt een ski dorp en die zien er in de zomer een stuk minder charmant uit dan in de winter. Je kunt hier ook mountainbiken, maar we zien weinig fietsers. We pakken even wat internet en dan rijden we terug naar de camping. Het is al zeven uur als we terug zijn, dus een lange dag, maar wel heerlijk om hier weer rond te rijden en bijzondere dingen te ontdekken!