9 april: Hand en tand

Eindelijk de nieuwe medicijnen voor Bickel zijn binnen, nu hopen dat ze gaan aanslaan. Ze heeft nog steeds een dikke neus en we vragen ons af of dit nog weg zal gaan. We wachten af. Wel heel fijn dat dit allemaal loopt via de dierenarts in LA en we dus niet elke keer het hele verhaal weer hoeven te vertellen. Ze zijn daar heel erg behulpzaam. Bickel zelf heeft er weinig last van gelukkig, is vrolijk, eet goed en zwemt nog steeds heel graag 🙂

Thom moest vandaag onze nieuwe plek met hand en tand verdedigen! Een dame kwam langs lopen en was een briefje aan het schrijven voor de mensen die daar nu staan (wij kunnen er morgen terecht), omdat ze er niet waren. Thom was buiten en dus liep hij even op haar af om te vertellen dat wij al hadden afgesproken om daar te gaan staan, maar dat ze wel op onze plek kon staan. Nee, zei ze, ze stond liever aan het water. Dat kan wel zijn, zei Thom, maar wij hebben al afgesproken daar te gaan staan. Nou, ze ging toch een briefje schrijven en zou nog wat andere sites checken, dan eventueel terug komen om te laten weten dat ze toch op onze plek wilde staan. Nou, wat een onaardig mens, zegt Thom later tegen mij, ik hoop niet dat ze nog terug komt. Maar natuurlijk wel! Vervolgens hoor ik Thom zeggen: Sorry, maar ik vond eigenlijk dat u heel onaardig deed net, ik heb niet zo’n zin om deze plek voor u bezet te houden. We gaan om 9 uur morgenochtend wisselen, dus als u hier wilt staan, moet u om negen uur hier zijn. Oh…, zei ze wat verbouwereerd, zo was het niet bedoelt en of hij haar excuses wou accepteren. Nope! LOL. Wat een assertieve man had ik opeens haha! Helemaal goed, je moet niet over je heen laten lopen (let maar niet op wie dit schrijft, want ik kan helemaal niet tegen confrontaties!). Het stomme is, dat zo’n gesprek nog eindeloos nagalmt in je hoofd, zo ook bij Thom, maar ik heb daar ook last van. Wat is dat toch? Waarom kun je zo’n akkevietje niet naast je neer leggen?

Vandaag verder niet veel ondernomen, ik heb een behoorlijk stijve nek door de val van gisteren. Ik voel me verder goed, niet misselijk, duizelig ofzo, gewoon spierpijn. Wordt ook niet minder, dus maar eens even kijken hoe het morgen gaat. Eerst moeten we morgen verkassen en daarna willen we waarschijnlijk bij een canyon gaan wandelen, hier iets verderop. Arches staat ook op de agenda, maar de komende dagen (weekend) zeker niet. We willen ook vooral fietsen en komen hier nog een keer terug met de ouders van Thom.

Wel twee gordijntjes (met klittenband) gemaakt voor in de keuken.

Thom heeft vandaag de extra accu’s ingebouwd onderin de camper. Deze stonden nog ‘los’ (voor zover dat kan, want ze zijn loodzwaar), maar moeten een aparte ruimte hebben, zodat er niks op kan vallen of iets dergelijks. Ziet er netjes uit. Is nog niet helemaal klaar, want er moet nog een deurtje met ventilatie in, maar het hout was op. Wel grappig hoe iedereen hier overdag op pad is en wij lekker rondom te camper aan het rommelen zijn, helemaal content 😀