8 oktober: effe niks

Foto: uitzicht vanuit de camper.

Vanmorgen de hele aanvraagprocedure voor de paspoorten van Claar en Paul opnieuw in gang gezet via de ambassade in Washington. Het bleek dat ze zich moesten melden bij het consulaat voor handtekeningen, voordat het nooddocument aangevraagd kon worden en vervolgens werden we een beetje van het kastje naar de muur gestuurd, omdat de consul in Phoenix bleef benadrukken dat hij hier eerst toestemming voor moest hebben van Washington. Nu alle informatie dus weer verstrekt, dat zal worden doorgestuurd naar het consulaat in San Fransisco en die hebben inmiddels op hun beurt contact opgenomen met de consul in Phoenix. Het lijkt vrij snel te lopen, want eind van de middag kregen we een voicemail dat ze een afspraak kunnen maken om langs te komen.

Na dit allemaal geregeld te hebben vanmorgen, hebben we weer even afscheid genomen van elkaar en zijn zij naar de Lee Ferry campground vertrokken en wij hier gebleven. Ik kreeg nog een smsje dat ze een erg mooie plek hebben nog geen 100m van een wild stromende Colorado rivier! We zien elkaar zaterdagmiddag weer bij de South Rim van de Grand Canyon.

We hadden een paar intensieve dagen dus vandaag effe niks! Daar hoefden we niet lang over na te denken. We hebben lekker een beetje gerommeld rondom de camper, daarna boodschappen gedaan en geprobeerd een nieuwe eettafel stoel te vinden (de laatste van de originele zet is door zijn poten gezakt helaas). Dat was natuurlijk een onmogelijke opgave in zo’n klein gehucht, dus ook niet gelukt 🙂 Nu zijn er nog maar twee!

Op de terugweg naar de camping waren we nog even langs Lone Rock beach gereden, maar helaas is de weg nog steeds afgesloten voor verkeer, dus daar kamperen is geen optie. We gaan het zeker onthouden voor een volgende keer, het is een geweldige plek vanwaar je ook goed het water op kunt gaan.

Deze twee ‘pasfoto’s’ heb ik gemaakt! Buiten, tegen de achtergrond van de camper 😀 Netjes de voorwaarden gelezen (van oor tot oor mag het niet meer dan 20mm tellen en van kruin tot kin niet meer dan 30mm) en in photoshop ze op maat gemaakt. Nu maar hopen dat ze worden geaccepteerd voor het noodpaspoort! Anders hebben we toch een klein probleem, omdat hier in de VS een ander formaat en andere voorwaarden worden gehanteerd voor paspoort foto’s. Ik vind ze zelf best goed gelukt!