Wat doe je: doorrijden of omkeren? Je weet niet wat je te wachten staat, maar je hebt je net door een enorme bak met zand geworsteld, fiets aan de hand en nu is de vraag: blijft dit zo of wordt het nog leuk? Ik had gewoon zin om een lekker rondje te fietsen, maar dit is meer zandwandelen dan wat anders.
Proberen met een fiets door mul zand te rijden, is bijna onmogelijk. Je fiets komt binnen no time tot stilstand alsof het zand stroop is. We waren toevallig allebei niet in een opperbeste stemming en bij mij daalde het kwik met de minuut. Ik deed wel mijn best om te genieten van de waanzinnige omgeving, het schattige beekje dat langs ons kabbelde, maar eigenlijk zag ik alleen maar zand, zand, zand!
Dus na een kwartiertje keken we elkaar aan: gaan we door of draaien we om. Uiteindelijk besloten we ons toch te committen, dus worstelden we door….en….dat was maar goed ook!! Het was de mooiste route die we tot nu toe hebben gereden! Wat een uitzichten, wat een muren steen en silky smooth slickrock, dat ook nog eens her en der bezaaid lag met agaat langs het ‘pad’ (er loopt niet echt een pad maar met een witte stippellijn geven ze de route aan). Bovenaan de berg hadden we de fietsen even neergelegd om te genieten van het uitzicht en kon ik mooi nog wat steentjes kijken. Prachtig uitgesleten mini arches, die als een soort natuurlijke bankjes fungeerden om even uit te rusten en de omgeving tot je te nemen. Wat een natuur, zo groots, bijna niet te bevatten.
Bij de parkeerplaats werden we al verrast, doordat dit dé plek in Noord-Amerika is waar ze de meeste pootafdrukken van dinosaurussen hebben gevonden. Ze hebben een soort boardwalk gebouwd, zodat je er langs kunt lopen zonder ze te beschadigen (al hebben ze al 112 miljoen jaar overleefd, dus mag je er vanuit gaan dat ze niet zomaar kapot gaan haha!). Heel apart om van die grote pootafdrukken te zien en onmogelijk om je voor te stellen hoe lang geleden het is geweest, dat zij op deze plek hebben rondgelopen in een omgeving die als tropisch bestempeld kan worden: heel groen en waterrijk.
Bovenop de berg kwamen we nog een paar mountainbikers tegen die een band aan het plakken waren en we raakten even in gesprek. Twee mannen, ik schat vader en zoon of misschien zelfs wel opa en kleinzoon, want één van hen moet zeker de 75 al zijn gepasseerd. Heel impressive! Thom zei meteen dat hij hoopte op die leeftijd ook nog op de fiets te zitten! Lijkt mij ook wel wat! Wie weet komen we hier rond die leeftijd terug om dat te vieren, dat lijkt me een mooi streven!
Dit ritje had ons humeur weer flink opgevijzeld, zo’n trail maakt je hele dag goed!
Het zandpad… 🙂
Nog wat meer zand…
YEAH slick rock, einde zandpad!
De agaat komt uit de slick rock, deze zit nog goed vast.
Daar zijn we net omheen gefietst.
Burgertje pakken na het fietsen. Helaas was onze bestelling kwijt geraakt dus na 45 min wachten en al wel een milkshake achter de kiezen, had ik niet meer echt honger! Volgende keer gaan we ergens anders heen! Toch kon het ons humeur niet verpesten, té mooie tocht 😀
vet vet vet. super vet zeg!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!