Wat jammer hè, dat we hebben verloren! Wij hoorden het op de radio. Het was wat lastig om dit keer een plek te vinden om de wedstrijd te kijken en we waren dus helemaal in onze nopjes, toen we bij Ant Sue’s Restaurant goede wifi hadden om via NLziet op de iPad te kijken. Maar al snel kwamen er steeds meer mensen ontbijten en ging de verbinding haperen. We konden ook onmogelijk een tafel voor anderhalf uur bezet houden, terwijl er mensen in de rij stonden te wachten. In de auto bleek radiozender BBC World de wedstrijd te verslaan en dus hebben we nog een tijdje in de auto geluisterd, maar dan is zo’n wedstrijd best wel lastig te volgen. Toen we een rode kaart kregen en het eerste goal tegen gescoord werd, waren we onderweg naar een bezoekerscentrumpje en hebben we de rest van de wedstrijd gemist.
Meestal zijn bezoekerscentra van natuurgebieden vrij groot, maar dit was niet meer dan een klein hutje. Eenmaal binnen was het toch heel herkenbaar met de informatiebalie, het rek met boeken en de souvenier knuffels, truien en t-shirst. Ik vind het altijd leuk om even te browsen. Achter de balie stond een ouder echtpaar (ik denk rond de 80) die vertelden dat ze in Phoenix woonden, maar de hitte elk jaar ontsnapten en voor de Forest service (vrijwilligers)werk deden. We hadden een leuk gesprek, zij bleken in januari volgend jaar een cruise te gaan maken naar de ABC eilanden, hoe toevallig is dat! Thom vond nog een leuk boekje over MTB trails in deze regio en verder kregen we wat gratis informatie mee over deze omgeving.
Het is wel leuk om te weten dat het meertje waar we vlakbij staan, ontstaan is doordat lova de waterdoorvoer die door dit dal liep, heeft afgesneden. De laatste activiteit was met 2000 jaar geleden heel recent! Het was geen vulkaanuitbarsting, maar de lava kwam door scheuren in de aarde omhoog gebubbeld. Het was ons al opgevallen langs de weg naar Duck Creek Village, dat er enorme velden met grote zwarte stenen tussen de bomen lagen. Leek heel erg op Craters of The Moon National Monument waar we in 2015 waren. Het schijnt dat er nog steeds sink holes in het meer zitten waardoor water wegloopt dat uiteindelijk via een heel langdurig filterproces uitkomt in de Colorado rivier.
Na de lunch rijden we samen het rondje dat Thom gisteren gereden heeft. Het is 100% single track en loopt om het meer heen. Echt prachtig! In het totaal een kleine 25 kilometer en je hebt heel vaak uitzicht over het meer. De mensen die de trail onderhouden, hebben er wel een flinke klus aan. Om de havenklap liggen er bomen over het pad die met een kettingzaag zijn doorgezaagd om het pad weer vrij te maken. En dit zijn geen kleine jongens, ik weet niet of ik er overheen zou komen met mijn fiets! Er is hier nog een hele mooie trail over een kam, met prachtige vergezichten, maar Thom had al gehoord dat daar veel bomen over het pad lagen, dus waarschijnlijk gaat hij deze eerst alleen scouten.