De nieuwe camper begint steeds meer als een thuis te voelen. Het is ongelooflijk hoeveel ruimte we binnen hebben door de drie slides en we worden vaak aangesproken op campings door andere kampeerders. Ze zijn onder de indruk van de truck en de opbouw. Zelfs op de parkeerplaats bij de supermarkt stond er iemand plotseling (op uitnodiging) bij ons binnen om het verschil te zien tussen buiten en binnen. Een erg leuke eigenschap van veel Amerikanen is dat ze je al het succes van de wereld gunnen en er is geen afgunst te bespeuren. Ze vinden het alleen maar geweldig. Wij zijn ook heel blij en het blijft een soort klein wondertje dat we al onze spulletjes er in hebben kunnen proppen.

Inmiddels hebben we twee extra kastjes geplaatst en de vakken van de truck gedeeltelijk opnieuw ingedeeld. Alles begint echt een eigenlijk plek te krijgen. Twee dagen geleden kregen we plotseling allebei de geest en hebben we even geknald binnen. Thom heeft fotolijstjes, leuke Curaçaose bordjes, haakjes enz opgehangen en ik heb een soort boxspring-systeem voor onder onze matras in elkaar gezet. Het bleek dat de matras al vochtig aan het worden was en zelfs een beetje schimmelig! Dat al na dikke twee weken. Wel een klusje, maar dit systeem is speciaal voor in campers en boten en nu na twee nachten er op slapen, bevalt het prima. Het houdt de matras los van de ondergrond en daardoor kan het beter luchten.

Gisteren zijn we voor het eerst een lang stuk gaan rijden, onderweg ook nog even gestopt bij een supermarkt en bij de Campingworld. We zijn de hele dag onderweg, maar het is een mooie route. We rijden expres om, want anders moeten we dwars door LA en daar hebben we geen zin in, veel te druk. Afgezien van een stukje rijden met de achterslide uit (Thom was na de lunch nog snel even naar binnen gehopt om de autosleutels te pakken) en het dakraam was gewaaid, omdat we het niet goed vergrendeld hadden, ging het allemaal prima! Gelukkig niks kapot en ook heel fijn dat Thom het dakraam open zag staan in de schaduw op de weg!

Rond half vijf komen we aan bij Joshua Tree National Park. Dit park heeft zes campings, waarvan 3 ‘first come, first serve’, daar zal toch wel een plekje voor ons tussen zitten. Het is dinsdag, dus we verwachten dat er bijna geen kip is. Waar we geen rekening mee hebben gehouden, is dat dit een heel populair klimgebied is! Omdat het al bijna donker is, mikken we op Hidden Valley Campground, de grootste camping. Het is allemaal behoorlijk krap en vol, maar we hebben geluk, want we vinden nog een plekje…alleen… die is behoorlijk scheef. Naast ons is een hele mooi platte plek met alleen een auto er op. Iets verderop staan de eigenaren met een tentje. We trekken de stoute schoenen aan en vragen of ze misschien willen ruilen van parkeerplaats. Ze vinden het geen enkel probleem, yes! Nou kunnen we prima staan, super fijn. Voor nu laten we de camper er op, we hebben geen plannen om ver te gaan rijden de komende dagen en hopen eigenlijk op de fiets het park een beetje te verkennen.