Er is hier in de buurt één trail die we allebei graag willen fietsen, volgens MTBproject (een trail website) een must ride door de prachtige rode canyon heen. Wat erg leuk is, is dat we niet naar de trailhead hoeven rijden, we kunnen gewoon vanaf de camper vertrekken.
Het is inderdaad een prachtige route met wel een flinke klim er in, een beetje als een roller coaster ride ga je steeds naar beneden en dan weer een stuk omhoog, maar over het algemeen klim je de eerste helft van de trail. Mag ik het nog één keer zeggen? Zooooo fijn die fiets van mij! Onderweg komen we nog wat andere fietsers tegen, met best veel kinderen. Het is echt geen route voor kids en we zien ze ook regelmatige stilstaan of omhoog lopen. Beetje zielig dat zij ook niet wat trapondersteuning hebben hihi. Halverwege de trail komen we zelfs een stel tegen waarvan de man een klein kindje achterop heeft en een peuter op de stang voor zich! Hij heeft alleen maar vering in zijn voorvork dus dat arme kind achter wordt echt helemaal door elkaar geschut. We gaan er maar vanuit dat hij weet wat hij doet, want verderop gaat het ook weer stijl naar beneden met aardig wat switchbacks. Wij halen ze in en als we een stukje verderop langs het pad zitten, omdat we de drone op willen laten, zie ik ze aankomen fietsen en maak een aantal foto’s. Ik roep als ze langsfietsen of ze een iPhone hebben, want deze foto’s vinden ze vast leuk om te hebben en met twee iPhones kun je heel makkelijk foto’s overzetten van de ene naar de andere telefoon. Ze hebben er inderdaad eentje en dus airdroppen we ze. Ze vertelt dat ze met een groep van 25 nichtjes en neefjes op pad zijn, aha! Daarom dus al die kinderen! Bikkels hoor!
Drone opname waar we nu staan. 
Je ziet hoever we van elkaar vandaan staan 
Pa met alle kids op de fiets 
In het bezoekerscentrum zie ik deze foto en hoe oud deze tunnel al is!
