We zijn weer verkast, we staan nu op een prachtige camping vlakbij Las Vegas. Thom was vanmorgen met Bickel toch nog een keer langs de dierenarts gegaan omdat haar oog dikker was dan gisteren. Toch kon hij niks vinden en waarschijnlijk zal het vanzelf over gaan. Het is vanavond al wat minder en ze wilde zelfs een beetje spelen dus dat is een goed teken. Later in de middag belde hij om te vertellen dat de uitslag van het lab positief is! Geweldig! Er zijn geen kankercellen gevonden. Eerder had hij al gezegd dat er 85% kans was dat het niet goed was, dus hij vond het een klein wonder. Echt geweldig nieuws.

Ook al zitten we vlakbij de stad, je zou het niet zeggen. De natuur is ook hier weer prachtig en all around. We zitten hier een stuk hoger dan in Bullhead City en daardoor is het ook veel koeler, vanmiddag toen we hier aankwamen, was het zo’n 22 graden. Nog steeds weinig begroeiing, maar een enorm wijds landschap met op de achtergrond prachtige rode bergen.

Deze camping is vrij klein en heel rustig. Er is geen receptie, maar bij de ingang staat een brievenbus met envelopjes, je pakt er eentje, schrijft je gegevens op en doet er het bedrag in voor het aantal nachten dat je wil blijven. Aan het eind van de middag rijdt een camping host (vrijwilligers die gratis op de camping staan in ruil voor wat kleine werkzaamheden) rond om te checken of iedereen heeft betaald. De helft van de plekken heeft een klein afdakje voor schaduw en allemaal hebben ze een soort lage zandbak waar je een tentje kan opzetten. We zijn hier met campers in de minderheid, de meeste mensen  zijn tentkampeerders. Dan moet je zeker wel een kampvuurtje maken, want om 5 uur verdwijnt de zon achter de bergen en koelt het heel snel af. Toch wel lekker om dan naar binnen te kunnen en het kacheltje aan te steken!

We kregen de camper redelijk snel op zijn plek. Het is nog wel even uitzoeken hoe je ‘m het beste kan prikken en hoe degene buiten aan de ander in de auto duidelijk moet maken wat je moet doen. Elke beweging die je maakt met de auto, komt heel vertraagd door in de camper dus dat vraagt wel wat ervaring. Halverwege kwam er nog even een kink in de kabel (bijna letterlijk), want bij het insteken wilde de camper plotseling niet meer vooruit. Achteruit was geen probleem, maar vooruit blokkeerden de wielen. We snapte er niks van: ‘hij deed het net nog prima!’. Ik zag Thom alweer aan de telefoon hangen met Chris de monteur voor advies. Wij nog een paar keer proberen, maar de camper vertikte het. Thom nog een keer kijken in de bak van de truck, zag hij plotseling dat het koortje van een soort beveiligingskabeltje los liggen. Door de draaiing was er spanning op gekomen, waardoor een pin was los geschoten en als dat gebeurt dan blokkeren de remmen van de camper automatisch. Het is een beveiliging voor het geval dat de 5th wheel los komt van de truck tijdens het rijden. Pin weer terug op zijn plek en hij deed het weer!

We raken al wat minder gestressed van dit soort incidenten, het lost zich toch uiteindelijk wel weer op!

IMG_0975