Ik klets even met de buurvrouw. Zij zijn ook voor het eerst in Baja en komen helemaal uit Vancouver gereden. Ze wonen daar al 45 jaar, maar komen oorspronkelijk uit Polen. Ze zijn helemaal blij dat ze onze wifi mogen gebruiken, want ze hadden een vervelende ervaring met een open wifi netwerk op een andere camping. Toen is er iets mis gegaan met een bankbetaling en iemand die geprobeerd had hen te hacken. Tja, dat is altijd het nadeel van open netwerken, zit toch een risicootje aan. Wij betalen nu een vast bedrag per maand, dus het maakt ons niet uit hoeveel data ze gebruiken en zo konden ze leuk videobellen met het thuisfront.

Zij heeft een hele indrukwekkende schelpencollectie liggen en raad me aan om de hoek van een klein schiereilandje te gaan kijken. Daar liggen de schelpen voor het oprapen. Dit laat ik me natuurlijk niet twee keer zeggen! Thom wil eigenlijk wel een stukje fietsen, dus we combineren de twee. Het is een leuke route, waarvan het eerste stuk best wel technisch is, omdat er heel veel losse vrij grote stenen liggen. Voor mijn elektrische tankje geen punt, die tackelt alles. Daarna een lang stuk over een zandweg met grote cactussen en uiteindelijk weer terug via het strand. Het is allemaal ongelooflijk verlaten. Ik vermoed dat het hier in de zomer drukker is. Bij een schattig leeg resortje begint er op afstand een teckel te blaffen. We fietsen er op een redelijke afstand langs, maar het zint hem niks en hij zet het op een rennen. Oké…het is dan wel een teckel, maar die komt met zijn bekje echt wel bij mijn enkels, dus ik zet wat power bij en trap extra door. Daar kan ie niet tegenop. Als ik iets verderop stop om te kijken waar Thom is, is hij er ook voorbij. Erg hè? Ik denk dan niet: als hij maar niet in Thom zijn enkels bijt, ben alleen maar met mijn eigen hachje bezig haha!

De buurvrouw heeft niks te weinig gezegd, het ligt het zo vol schelpen dat je niet eens zand ziet. We vinden onder andere een paar zeldzaam gele exemplaren, maar de meesten zijn kapot. Ik heb nog nooit schelpen gezien met zo’n gele kleur. Het schijnt door de algen in het water te komen. Uiteindelijk vind ik er eentje die heel is Voordat we weer bij het pad zijn via welke we weer bij ons strand komen, komen we nog langs wat vakantiehuisje met blaffertjes, maar die zitten gelukkig achter een hek. Echt een leuk rondje zo op de bonnefooi.