We vertrekken vanmorgen naar Kyoto, ongeveer 45 minuten met de metro dus we hoeven niet ver. We ontbijten nog gezellig met de rest en daarna gaat iedereen weer zijn eigen weg. Wij willen graag met een bijzondere trein en die vertrekt om half twaalf dus we hoeven niet te haasten. Op het station kopen we kaartjes en zien bij perron 1 een bord met een foto van die trein. Hop daar dus naar boven. We zien geen trein die om 11:32 vertrekt, maar wel om 11:30 dus dat zal ‘m dan wel zijn? Ze gaan in ieder geval allemaal naar Kyoto. We laten twee treinen aan ons voorbij gaan, want we zijn een beetje vroeg, maar als om 11:25 de trein binnen komt rijden, ziet die er niet anders uit dan de rest? Hoe kan dat nou? We kijken nog een keer naar het bord dat ook op het perron staat…chips! Het moet perron 3 zijn! Waarom ze dat dan naast de roltrap zetten van nr 1 is me een raadsel, maar snel weer naar beneden en bij perron drie omhoog. We zijn op tijd, maar nu is het super druk en de rijen bij elke ingang lang (iedereen gaat hier netjes in een rij staan, voordat je aan boord gaat). We weten een plekje te bemachtigen, maar helaas is de experience doordat het zo vol is en we niet in de leukste wagon konden zitten wat minder.

Ons hotel ligt om de hoek bij het station dus we zijn er zo, maar ook nog een beetje te vroeg dus leveren we de bagage in. Na een heerlijk hamburgertje (ik met tonijn, Thom een gewone) in een bio cafeetje onder het hotel, gaan we een groot winkelcentrum in. Het is vandaag heel regenachtig en het is wel leuk om hier wat rond te kijken naar spullen die typisch Japans zijn. Voordat we terug gaan naar het hotel om in te checken, bestelt Thom nog een koffietje bij een klein kraampje. Zo bijzonder met hoeveel aandacht het wordt gemaakt. Het is helemaal niet efficient, ik denk dat ze bijna 10 minuten bezig is, het is net een thee ceremonie. Bonen worden vers gemalen, het filter nat en het houdertje warm gemaakt. Koffie smaakte ook goed geloof ik! Ik heb er nog niet zo’n trek in, mijn maag is nog niet helemaal de oude.

We hebben een erg mooi kamer, heel Japans, maar wel met een zacht bed! Alle bedden zijn tot nu toe trouwens redelijk hard, maar gelukkig niet te. Ik heb eigenlijk overal wel goed geslapen. We chillen even op de kamer, we zijn allebei wel een beetje bekaf van de afgelopen dagen. Voor Thom waren ze vol (met mensen ook) en ik heb gedaan wat ik kon, maar ook iets teveel natuurlijk. ‘S avonds lopen we nog een rondje en eten lekkere noodles in een klein barretje. Japanners eten veel noodles en die hadden wij nog niet gehad. We lopen nog een heel stuk langs de rivier waar ze hier  kilometerslange wandelpaden hebben aangelegd. Heel mooi. Doen ook nog een rondje bij een tempel, heel mooi verlicht, maar ondanks dat het al laat is, behoorlijk druk.