De afgelopen dagen waren een combinatie van werken en fun. Vrijdag had Thom een aantal zoom-afspraken staan en dus op naar het dorp voor goede wifi. Bij ons vaste koffietentje is het zo druk, dat we besluiten om een kijkje te nemen bij het Moab Art Center. Daar hebben ze werkplekken die je kan huren. Het is echt top! Binnen 10 minuten zitten we in een eigen kamer met goede wifi, een grote tafel en lekkere bureaustoelen. Het kost 15 dollar per uur, dus dat is niet gratis, maar goed, als je daarvoor veel meer werk verzet krijgt, dan is het het wel waard. Sinds een maand of twee heeft Thom een beginnende programmeur in dienst genomen (eerste keer ooit!). Deze jongen heeft veel talent en is enthousiast. Af en toe hebben ze de komende maanden een zoom meeting. Thom is ook bezig met een marketingadviseur uit de VS, zij heeft dit jaar Tom’s Planner helemaal doorgelicht en een plan gemaakt. Super exciting, maar dat betekent dat er wel het één en ander doorloopt, terwijl wij hier zijn. Mijn expositie loopt ook nog steeds. Eind oktober is deze afgelopen. Ook al is het nu voornamelijk in handen van de galerie, ik moet daarvoor ook af en toe online om social media bij te houden en advertenties aan te zetten.

Wij waren er helemaal niet van op de hoogte, maar zaterdag is hier een zonsverduistering van 90%! Ik kwam er achter doordat er bij de boekhandel speciale brillen werden verkocht. We zien nu ook borden in het dorp, dat ze verwachten dat het heel druk zal zijn en wij bedenken ons dat we één van onze favoriete trails gaan fietsen en zorgen dat we daar zijn als de zonsverduistering plaatsvindt. We moeten daarvoor wel de wekker zetten, want om 10:30 zal het 90% zijn. We rijden rond half tien de parkeerplaats op. Dit blijft altijd een aparte plek. Er zijn hier namelijk ook bijzondere dinosaurus pootafdrukken. Deze zijn heel goed te zien. Echt in de middle of nowhere. Niemand die toezicht houdt, je hoeft geen kaartje te kopen, maar kunt over speciale ‘boardwalks’ langs alle afdrukken lopen. Echt bijzonder.

We hebben de drone meegenomen, want het is ook een erg leuk trail om opnames te maken. Ik heb helaas altijd ruzie met de blog als het gaat om invoegen van video’s. Zal daar binnenkort eens even induiken. We moeten eerst een stuk door een canyon met heel veel zand. Rond 10 uur zijn we er doorheen en rijden we de slickrock omhoog. Bovenaan is een soort kathedraal van stenen, echt prachtig en de perfecte plek om de zonsverduistering te ervaren. Ik zag op de parkeerplaats door mijn bril al een hapje uit de zon. De maan schuift er heel langzaam voor. Ik geloof dat het om 9 uur begon en pas 10:30 vol en daarna weer langzaam steeds minder. Het is wel heel apart hoor, het licht wordt steeds minder intens, maar die 10% zon geeft echt nog heel veel licht. Koud wordt het wel! Erg leuk om dit op deze plek mee te maken!

Zondag gelukkig geen wekker, na twee dagen vroeg wakker, is dat wel heel fijn! Het is gek joh, ‘s nachts is het echt heel koud, terwijl het overdag nu zo’n 27 graden is. Maar de temperatuur zakt buiten naar zo’n 5 graden en binnen naar iets van 9. Ik lig in een pyjama, onder een dekbed, met nog twee dekens er overheen, maar Thom heeft helemaal nergens last van, één dekbedje is voldoende! Het is ‘s ochtends dan ook zoooo lastig om uit bed te komen, want het is er zo lekker warm! We rommelen een beetje aan, maar hebben wel een leuk plannetje voor vandaag. We hebben zin om met de kano de rivier af te gaan. Dit hebben we al wel vaker gedaan, is echt prachtig. Thom rijdt de auto naar het eind waar een boothelling is en fiets daarna terug. We hebben echt al zoveel plezier gehad van deze opblaasbare kano, wat een topding!

Maandag (vandaag) weer een dagje werken. Het is een herhaling van vrijdag; de koffietent is super druk en dus hoppen we meteen naar het art center dat schuin aan de overkant ligt. Ik bel even met mijn ouders, want die vertrekken morgen naar Curaçao! Heerlijk vooruitzicht voor hen nu in Nederland er al vrieskou aankomt. Bovendien waren de buren aan het verbouwen, dus het komt dubbel goed uit. Ze gaan bijna twee maanden! Jammer natuurlijk dat wij er niet zijn, maar we zitten wel weer wat dichter bij elkaar en hebben niet zo’n groot tijdsverschil. Mijn lieve vriendin Ricarda haalt ze op van het vliegveld en Ilse heeft even wat boodschapjes gedaan, dus ze komen in een gespreid bedje! Wij doen verder vandaag nog een was, halen gas, tanken en doen boodschappen want morgen gaan we Moab weer verlaten! Op naar zuid-Utah!