Deze trip komt voor Thom langzaamaan ten einde. Terwijl ik dit schrijf, staan we op de camping bij Cherry Creek State Park midden in Denver. We zijn hier vanmiddag aangekomen. Het was niet ver rijden vanuit Frisco, maar anderhalf uur, toch doen we er een beetje langer over, wat eigenlijk altijd het geval is. We moeten meteen best een flinke pas over en we zijn ter hoogte van de boomgrens op een kleine 3350 meter, als de motor van de auto plotseling waarschuwt dat hij te heet aan het worden is. Thom heeft ‘m iets te veel op zijn staart getrapt en dus begint hij te protesteren. Gelukkig kunnen we vrij makkelijk langs de weg op een breed stuk stil staan en hebben we internet zodat we even kunnen googlen wat we nu het beste kunnen doen. De consensus is om de motor te laten draaien, de verwarming hoog te zetten en de airco uit. We hadden de motor even uit gezet, maar dat moet je dus niet doen. Dus snel de motor weer aan en alle andere aanwijzingen opvolgen helpt goed, want binnen een paar minuten zien we de meter teruglopen. Gelukkig maar. Een stukje achter ons, staat ook een camper stil en later blijkt dat deze weg naar Denver veel waarschuwingen heeft voor truckers, we zien meerdere borden langs de weg staan met ‘Don’t be fooled’, ‘ Truckers beware’ en ‘You’re not there yet’. Blijkbaar gaat er regelmatig wat mis. Toch hebben we niet het idee dat het zo’n hogere pas is dan op andere plaatsten, maar misschien is het wel het hoogteverschil met Denver dat maakt, dat het een vrij lange afdaling is. We zitten hier nu op 1500 meter en de temperatuur is ook flink hoger. Rond half vier, als we aankomen op de camping is het 35 graden.
Als we Denver inrijden, stoppen we nog even bij een truck wash centre, want alles is wel heel erg stoffig. Voor $60 wordt alles onder handen genomen. Als we er weer uitrijden, dan ziet de camper er goed uit, maar hier aangekomen, blijkt dat er allemaal doffe strepen aan één kant zitten (andere kant niks), alsof de wax laag is aangetast. Ik denk dat we terug moeten (door echt een hele drukke stad, bleh!) want ik krijg het er zelf niet af. We vermoeden dat ze iets met chemicaliën hebben gedaan en niet goed hebben afgespoeld of zo. Best wel irritant. Denk je dat je juist iets goed doet, helpt het je van de regen in de drup.
Als we wat hebben gegeten (wat hoognodig was om vier uur, na alleen ontbijt en een half zakje chips), wil Thom even melk halen voor bij de koffie. De koelkast is bijna leeg, maar we hebben geen zin meer om boodschappen te doen. Ik zie op Google maps dat er een Starbucks op fietsafstand is en we hebben wel zin om nog even wat te bewegen. Er lopen mooie fietspaden door het park en we hoeven maar één (hele) drukke weg over. Mijn hemel wat een contrast met de afgelopen weken, zo de drukte van een stad! Helaas blijkt de Starbucks alleen maar een drive through te zijn! Lol, dat hadden we niet verwacht. Aan dezelfde parkeerplaats zit een supermarktje dus daar even naar binnen voor melk. Geen melk! Alleen maar kefir in de koeling haha! Blijkt het een soort Oost-Europese supermarkt te zijn, wel leuk om even rond te neuzen! Bij de Seven Eleven heeft hij wel beet en heel raar, krijgt hij gratis een ijsje bij zijn aankoop. Niet de eerste keer, het gebeurt Thom heel vaak als hij alleen even naar binnenloopt en ik buiten wacht :-D. Inmiddels is de lucht super donker geworden en racen we snel terug naar de camping, tumble weeds vliegen over de weg als de wind opsteekt en ik heb het gevoel dat ik bijna omver word geblazen! We zijn voor de bui uit weer in de camper, maar uiteindelijk blijkt er geen druppel regen te vallen!