29 augustus
We willen vroeg vertrekken, maar Thom moet wat support doen voor Tom’s Planner en dus rijden we rond 10 uur richting Albany. Het is een dik uur rijden, maar we willen niet dichterbij de rivier op gaan, omdat in het stuk tussen Eugene (waar we nu vlakbij zitten) en Albany een aantal rapids zitten en we geen idee hebben of onze opblaasbare kajak dat aankan (zeker niet zo vol geladen!). Als we bij de boat ramp aankomen dan merken we allebei meteen dat er een beetje een raar sfeertje hangt. Er hangen wat mensen rond en aan het water ligt een man in blote bast en dikke buik zijn roes uit te slapen. We willen hier de auto eigenlijk laten staan, maar het voelt niet goed, dus rijdt Thom na het uitladen de auto de achterliggende woonwijk in, om ‘m daar in een zijstraat te parkeren. Beter.
Als de kajak eenmaal in het water ligt met alle spullen er op, zijn we best wel tevreden! Het ziet er niet heel raar uit en alles kan mee. Wanneer we instappen en de eerste slagen hebben gemaakt, voelen we meteen dat de bodem plaat (een soort luchtbed) best wel leeg is, dus meteen weer naar de kant (gaat net want de rivier stroomt hier snel). Thom pompt het weer op, maar binnen 5 minuten is het weer bijna leeg! Er ligt een stalen stang onder om de kajak goed uit te lijnen en dat zit niet heel erg lekker. Het gaat wel en het heeft niks met het drijfvermogen van de boot te maken (puur comfort) dus we besluiten te vertrekken. Eind van de dag maar eens goed kijken of er iets lek is (bij nadere inspectie bleek een luchtfilter helemaal voorin niet goed afgesloten).
De rivier stroomt veel sneller dan we hadden gedacht en de kleine 20 kilometer die we vandaag moeten afleggen gaat zo wel lukken! Er zitten door ondiepere stukken af en toe kleine stroomversnellingen in, maar niks technisch. Er zit nog steeds rook in de lucht, maar een stuk minder dan op de camping en we zijn blij dat we zijn gegaan!
Rond een uur of 5 komen we aan bij een groot natuur gebied dat is aangekocht door de staat. Er is een groot veld om te kamperen en zelfs picknick tafels en een portable wc. We verkiezen de bosjes boven dit ding, ieuw!! :-). Het veld ligt wat verder van de rivier af en er is geen kip dus besluiten ons tentje lekker langs het water op te zetten. Veel leuker! Echt een mooi eerste dag! Terwijl we aan het genieten zijn van de ondergaande zon, merkt Thom op dat het toch wel super is om zo helemaal alleen ergens te zijn en ja hoor, prompt komt er een kerel het strand op gelopen! Hij blijkt in de buurt te wonen en gaat vaak hardlopen in het natuurgebied om daarna even te zwemmen bij de rivier. Hij zit even 10 minuten en vertrekt dan weer. Wat erg leuk is, is dat terwijl we daar zitten, het me opvalt dat door het lage licht, ik plotseling veel makkelijker Agaat steentjes zie liggen. Meteen even het strand afstruinen natuurlijk en ik vind een paar mooie exemplaren!
Je ziet nog een beetje rook hangen, maar het is een stuk minder dan op de camping.
30 augustus
We slapen redelijk licht, maar wel ok. Het is even wennen om weer op een matje te slapen, maar die we gekocht hebben, liggen eigenlijk prima. Ik heb snel last van mijn heup als ik op een matje op mijn zij lig, maar nu helemaal niet. Het is best koud en we zijn blij dat we de slaapzakken bij ons hebben. Overdag is het rond de 30 graden, maar zodra de zon weg is, koelt het meteen flink af. We smeren een boterham voor ontbijt en daarna pakken we alles weer in en gaan het water op. Meteen schuin aan de overkant is een enorme gravel bank die ik onmogelijk voorbij kan varen en dus meren we na een paar minuten alweer aan. Thom ligt lekker in de zon en houdt de kajak in de gaten…tenminste…tot hij wakker schrikt en blij is dat het ding er nog ligt! Ik loer en loer en vind mooie stenen. Het is zo’n enorm oppervlak dat ik er de hele dag wel zoet zou kunnen zijn. Thom wacht heel geduldig en ik vind ook nog op twee andere plekken mooie stenen. Ik moet met zoeken ook niet gehaast zijn, want dan kijk je overal overheen. Je moet je neerleggen bij het feit dat je niet elke mooie steen die er ligt, zult vinden :-).
Rond vier uur komen we bij het dorpje Independence aan, maar niet voordat we vastlopen midden op de rivier. Het was ons al opgevallen dat het water soms enorm ondiep is en dat je meestal om die extreme ondieptes heen kunt varen (we hebben een kleine diepgang dus kunnen wel wat hebben, maar met zo’n snel stromende rivier en een opblaasbare kajak loop je liever niet plotseling vast), het water is glashelder en ligt vol stenen en je ziet de stenen bij dit soort ondieptes onder je door schieten! Best wel unsettling. Omdat er op een klein eilandje een hele groep ganzen staan, kijken we even niet vooruit en grrrrrk! toen stonden we stil! Geen paniek, geen schade en we lopen een kleine 100 meter tot het water weer ongeveer knie diep is en we weer kunnen instappen!
De boat ramp iets verder is niet zo makkelijk benaderbaar, het water stroomt enorm snel maar door flink aan te zetten, komen we langs de kant. Ik loop omhoog naar de camping die direct langs het water ligt en de camping host is zo vriendelijk om met een speciale aanhanger onze kajak met hebben en houden omhoog te trekken. Dit doet hij vaker! We kiezen een plekje op een groot grasveld met picknick tafels en hij laat de aanhanger staan (er is verder niemand anders), om ons morgen weer naar het water te rijden.
Het is nog lekker warm en als we zien dat er een provisorisch gemaakte buitendouche (met een muurtje er omheen) aan de rand van het veld staat, springen we daar eerst onder, voordat het te koud wordt. Er is geen warm water dus even tanden op elkaar! Na het opzetten van de tent lopen we het dorpje is. Het is heel schattig, met heel veel cafeetjes en restaurantjes en alles is op loopafstand van de camping. Heel on-Amerikaans en voor ons nu ideaal! We eten wat in een heel geinig klein restaurantje in een prachtig roze houten huis. Het plantsoen langs de straat is begroeid met watermeloen planten en cherry tomaatjes! Heerlijk eten met een toetje van Apfelstrudel met vanille ijs, we mogen niet klagen! Rond half negen duiken we de tent in en kijken lekker een serietje op de iPad. Op de achtergrond horen we karaoke afkomstig van het terras van een café langs het park. Als we rond 10 uur willen gaan slapen, zijn ze nog volop bezig en lijkt het volume ook wat verder opgezet. We zoezelen wat, maar om half twaalf is het nog niet afgelopen! Pfff. Ik pak mijn Kindle er maar bij en hoop dat het om twaalf uur klaar is. Rond 5 over daalt er plotseling een heerlijke stilte over de camping en val vrij snel in slaap gelukkig!
Enorme kiezelbank! Op het eerste gezicht denk je dat er niks bijzonders ligt, maar als je goed zoekt, vindt je toch bijzondere stenen.
Lunchen bij een cafeetje langs het water dat bij een enorm grote hop plantage hoort waar bier van wordt gebrouwen. Ze verkochten dan ook allerlei soorten bier en ze keek me een beetje raar aan toen ik zei dat ik water wilde :-).
Ons plekje op de stadscamping bij Independence.
Op meerdere plekken staan dit soort fietspalen met pomp en tools + water.
Lekker gegeten bij de Pink House Café. Vega burgertje en spinazie ravioli gedeeld met een lekker toetje!
Watermeloenen groeien langs de stoep!
31 augustus
Al beter geslapen dan de eerste nacht! We staan relaxed op, Thom moet wat support doen en dus lopen we naar een bakkertje voor ontbijt en hopelijk ook een stopcontact voor onze gadgets. Laders inpluggen is geen probleem en we gaan lekker zitten met koffie, thee en ik een heerlijke cinamon roll, de eerste van de vakantie! Hmmm, maar mierzoet :-D. Ik surf een beetje online terwijl Thom zijn werk doet en haal nog wat Netflix series binnen. We hebben net Ozarks gekeken (Netflix original, aanrader) en tijd voor iets nieuws!
Rond elf uur zijn we klaar, kopen nog een stokbroodje en lopen via een supermarktje terug naar de camping en pakken alles weer in. De camping host brengt ons weer naar beneden, echt heel fijn! We zijn in vergelijking met andere sportievelingen vast enorm traag, want pas om half één zitten we weer op het water. We vonden de 12 mijl gisteren best een flink stuk (waarschijnlijk ook door wat minder stroming van de rivier dan dag 1) en dus besluiten we om vandaag 6 mijl te doen en nog een nachtje extra langs de rivier te slapen.
We zijn echt helemaal alleen op de rivier. We zien 2x een speedbootje langsvaren, maar verder helemaal niemand. Ik vermoed dat we de drukte vermijden doordat het geen weekend is, maar misschien is het nooit heel druk. We zien pas vlak voor het eindpunt in Salem andere kajakers en geven meteen onze twee boekjes weg, wie weet hebben zij er nog wat aan, ze wisten geen van allen dat je langs de rivier op zoveel plekken kunt kamperen!
We meren na een kleine 2 uur varen aan op een schattig eilandje midden op de rivier. Het is rock hound heaven want het hele eiland is één grote stenen bank en dus kan ik mijn hart ophalen. We lunchen wat in een piepklein stukje schaduw (allemaal lage bosjes hier) en zetten dan de tent op om een beetje te hangen tot het wat minder warm is. We wagen ons in het water dat heerlijk koel is en Thom float zelfs een stukje met zijn zwemvest aan. De stroming is heel sterk, maar het is erg ondiep dus niet echt eng, maar ook niet heel relaxed, je zwemt niet zomaar terug naar het eiland, dan is het letterlijk go with the flow! Vlak langs de kant is het water iets rustiger en dus prima om even in te poedelen en af te koelen.
Rond een uur of zes ga ik op stenen jacht. De zon staat weer mooi laag en ik vind best veel stukken Agaat en ook een paar knalrode stukken Jasper. Jasper is een meestal rode steen en soms doorspekt met witte quartz. Op het eerste gezicht mooi, maar het lijkt daardoor ook best wel op biefstuk en ik vind het niet zo heel aantrekkelijk om geslepen om je nek te hangen.
Het is echt een heerlijke plek, je hoort alleen maar het geruis van het water en ‘s avonds (en ‘s nachts) een enorm orkest aan krekels. We zitten duidelijk midden in de natuur, maar ik doe wel oordopjes in, want die krekels zijn me iets te loud :-D! Onze nieuwe kampeerspullen doen het allemaal goed! De matjes liggen prima en de opblaasbare kussentjes ook, al heb ik voor de zekerheid nog een gewoon kussentje mee en switch na de eerste nacht, dat ligt toch lekkerder, maar Thom is prima tevreden. Het kookstelletje is piepklein maar geeft super veel warmte af en is heel makkelijk aan en op te zetten. Ik herinner me dat vrienden van ons vroeger ook zulke hyper kleine stelletjes hadden, maar mijn hemel wat een gedoe om ze aan te houden (een zuchtje wind en ze waren uit) en er iets op te koken. Het ding was dan wel klein, maar de stellage die je er omheen moest improviseren enorm! Wij hadden destijds gewoon een ordinair gaspitje met zo’n blauw gasbommetje. De pannetjes doen het ook goed. De één heeft een silicone rand die je in kunt klappen en daardoor wordt de pan zo plat als een dubbeltje. Het bakpannetje is ok, bakt helaas aan (waarom ze daar anno 2017 nog geen oplossingen voor hebben!?), maar gescrambelde pannenkoeken zijn ook erg lekker! Wat hebben we verder nog…oh ja, mini handdoekjes die heel absorberend zijn en ook prima werken en wat ook erg handig is, is een zonnepaneeltje om de telefoon e.d. op te laden. We hadden ‘m niet echt nodig, maar omdat Thom altijd online moet zijn en we niet zeker wisten hoe lang we weg wilden blijven, hebben we ‘m toch maar aangeschaft. Opladen gaat niet super snel, maar goed genoeg.
Ontbijt bij een bakkertje en Thom even werken.
De kajak een stukje langs het eiland trekken nadat we een plekje hebben gevonden om de tent op te zetten.
Lunchen op ons eilandje met gebakken eieren, kampeerplek 3.
Effe in de schaduw chillen tot het wat minder warm is.
1 september
Laatste dag vandaag! Rustige start weer: stenen zoeken en ontbijten. Thom doet een poging pannenkoeken te bakken, maar het pannetje werkt dus niet echt mee, maar met de geplukte bramen (echt de laatste van het seizoen en heel zoet) toch lekker! Na het ontbijt alles weer inpakken en we vinden het allebei prima dat we dit morgen niet nog een keer hoeven te doen :-). We hebben nog 6 mijl voor de boeg, voordat we in Salem aankomen. We merken dat we weer in de buurt van de bewoonde wereld komen (niet dat we er nou super ver vandaan waren). Er loopt een heel stuk snelweg langs de rivier en we zien al aardig wat campers en caravans op pad, want vandaag start het Labor Day weekend. We zien hier zoals ik al eerder schreef, ook wat andere kajakkers en bij de boothelling is ook wat meer activiteit.
Bij de boothelling laten we de kajak leeglopen en maken er met wat spanbanden een mooi pakketje van. Nu moeten we weer terug in Albany zien te komen, maar dat blijkt niet zo’n probleem, want in Salem rijden er een paar Uber auto’s rond en dus hebben we snel een ritje. Het kost ons 55 dollar om de 45 minuten terug naar de auto te rijden, een taxi had ons 130 dollar gekost had Thom online gezien! Mooie deal en heel aardige man die prima reed. Gelukkig staat de auto er nog en komt er meteen een buurvrouw naar buiten gelopen die blij is dat wij de eigenaren van de auto zijn, want ze was bang dat ie gestolen was! Ik leg uit dat we ‘m niet bij de boothelling durfden te laten staan, daar geen goed gevoel over hadden en dat beaamt ze meteen en zegt dat het slim van ons is geweest om hem in de woonwijk te zetten. Ze doet mee aan de neighbourhood watch en houdt alles goed in de gaten!
We hebben toch bijna zo’n 60 kilometer gevaren, best een flink stuk en hierdoor vast weer wat meer armspieren gekweekt :-). Al met al echt een heel geslaagde trip en voor herhaling vatbaar!
Ons derde plekje, erg mooi eilandje midden in de rivier.
Heerlijk ontbijt met vers geplukte bramen!
Burgertje in Albany voordat we doorrijden naar Eugene en de camper.