23 september: Rockhounding trip

Die storm waar ik het gisteren over had…die kwam toch nog! De camper schudde vannacht behoorlijk heen en weer en de regen sloeg tegen de ramen. Het is alweer lang geleden dat we zulk weer hebben gehad. Vanmorgen was het ook nog behoorlijk donker dus fietsen zat er niet in.

We zijn deze vakantie nog niet echt wezen rockhounden en hier in de buurt zijn twee interessante spots, dus dat werd het plan voor vandaag. Via de weg die helemaal door het park waar we nu staan loopt, zijn we het park uitgereden (prachtige route!) en daarna na een tussenstop bij de RV Storage (nog even checken of we er echt terecht kunnen) en de supermarkt, reden we door naar locatie 1.

Het is altijd even speuren waar je nou precies moet zijn en waar je kunt parkeren, maar dat is ook wel de charme van het spelletje. Toen we aan de voet van een lange rij heuvels stonden, vlak langs de snelweg, klapten we eerst de stoeltjes uit om een broodje te eten. Afgezien van het enorme lawaai van de weg, hadden we een prachtig ver uitzicht en liet de zon zich ook nog even zien. Daarna gewapend met tas en grote schep de heuvels in. In de boekjes met informatie staat precies waar je op moet letten, maar je moet je toch altijd even oriënteren en kijken wat voor soort materiaal er ligt. Hier zouden we geodes moeten kunnen vinden; super leuke stenen, want als je ze openhakt dan zijn ze gevuld met mooie kristallen. Ik heb ze al vaak bij rockshops zien liggen, maar nog nooit zelf gevonden en dat lijkt me zó leuk! Helaas hadden we geen geluk, we vonden wel wat glimmend materiaal en ook stukjes kristal, dus we wisten dat we op de juiste plek waren, maar verder geen complete balletjes. Her en der nog wat gegraven, maar het mocht niet baten. Thom was inmiddels een beetje knorrig geworden van al het lawaai van de snelweg dus na een uurtje hielden we het voor gezien. Op naar de tweede plek die zo’n 16km verderop lag. De parkeerplek was makkelijk te vinden, maar daarna moesten we nog even goed zoeken naar de trail die ons in de richting van een mijn zou leiden. Ook hier weer weinig geluk, de trail vonden we uiteindelijk maar de ‘tailing’ (materiaal dat vrij komt wanneer een mijn wordt uitgegraven en waar vaak nog best interessante stenen in kunnen zitten) van de mijn was nergens te vinden. Wel een gave wandeling de berg op via en een drooggevallen beekje. We herkennen inmiddels de Pegmatite laag in het oer oude graniet, een voorbode van bijzondere stenen, maar die lieten zich, net als de mijn, niet zien. Thom zijn humeur ging meteen weer naar 100% op groen, want dit vindt hij heel leuk van rockhounden: je komt op plekken waar je anders nooit zou komen (stenen interesseren hem niet zo haha!).

Helaas kwam er heel donker (on)weer aan en dus liepen we naar zo’n 45 minuten weer naar beneden terug naar de auto. Al met al weinig buit, maar wel weer een erg leuke trip gemaakt. Nu we in de camper zitten, begint het weer te storten, blij dat we niet zoals onze overburen in een tent kamperen. Het is namelijk ook nog eens behoorlijk koud met maar 11 graden!