Foto: Ik trots 🙂 De 5th wheel helemaal alleen achteruit onze plek ingereden en in één keer goed!
Gisteren dachten we nog dat we vandaag terug de VS in zouden reizen en nu zitten we ten noordoosten van Calgary in het plaatsje Drumheller! Er zijn bosbranden rondom het Glacier National Park, waardoor er veel rookoverlast is en ook is de mooie route dwars door het park hierdoor dicht. Niet heel aantrekkelijk dus om te bezoeken en toen mijn ouders gisteren vertelden dat er vlakbij Calgary een gaaf dinosaurus museum is, hoefden we niet lang na te denken. Heerlijk om zo flexibel te zijn. Reservering Saint Mary Campground bij Glacier gecanceld, even gebeld met een camping in Drumheller en we waren klaar om te gaan!
Prachtige rit door kilometers graan- en grasvelden, weer een heel ander landschap dan we de afgelopen maanden hebben gezien. Dit is duidelijk landbouwgebied met af en toe jaknikkers (zit er olie in de grond?), grote graansilo’s, te koop aangeboden tractoren en kleine dorpjes. Vlak voor we er waren, rijden we plotseling een canyonachtig landschap in en wanen ons plotseling weer in Utah maar dan overgoten met een groen sausje! Hele aparte heuvelachtige canyons waar je prachtig de verschillende steenlagen ziet zitten.
Op de camping chillen we even, eten een boterham, Thom doet een powernapje en ik lees in de zon in het boek over Steve Jobs. Vooralsnog een kwal van een kerel, maar zijn verhaal is super interessant en is door de auteur van deze biografie (die trouwens vrij spel heeft gekregen, Jobs wilde niet eens proeflezen) heel boeiend opgeschreven. Het is hier lekker stil, weer een verademing na het continue geluid van de snelweg op de achtergrond van afgelopen week (nadeel van een grote stad).
Rond vier uur stappen we op de fiets om de canyon in het fietsen, die hier achter de camping begint en naar het plaatsje Wayne gaat. Wayne is een spookstadje waar begin van de 20ste eeuw een aantal kolenmijnen werk verschaften aan zo’n 2500 man. Nu wonen er nog maar 33. Barre omstandigheden, huizen waren eerder tenten met 7/8 man op 20m2, waar wind en kou dwars doorheen waaiden. De arbeidsomstandigheden waren zo slecht dat deze uiteindelijk leidde tot een grote opstand. De vakbond die daar uit voortkwam, bracht wat verlichting en betere voorwaarden. In de jaren 50 gingen de meeste mijnen dicht.
Nu rijden wij er doorheen en zie je geen ellende, maar een prachtig groene vallei, waar we van de ene brug naar de andere fietsen (11 in het totaal) omringt door de gekke heuvelachtige gelaagde bergjes die allemaal een groen toupeetje van gras hebben. Mooie fietstocht, helaas ging de batterij van de mobiel op, dus maar één foto! Wel een beetje irritant dat ik last blijf houden van zadelpijn, ik had gehoopt dat kilometers maken zou helpen, ik heb mijn zadel al verzet (dat heeft wat geholpen), ik heb een goed zeempje, maar de irritatie komt na een uurtje geheid opzetten. Misschien toch maar eens goed laten afstemmen bij de volgende fietsenwinkel die we tegenkomen.
