Wat een gave trip hebben we de afgelopen dagen gemaakt! Toen we in 2015 bij Lake Powel (Utah) een nachtje hadden gekampeerd met onze eigen kajak (opblaasbaar zodat we ‘m makkelijk kwijt kunnen in de camper), hadden we de smaak wel te pakken om een beetje op expeditie te gaan. Maar ja, zoals met veel leuke (wat ingewikkeldere) plannetjes, is het niet altijd makkelijk om weer zoiets in te plannen. Samen met Karin en Peter hadden we dat jaar ook nog een middag gekajakt bij Vancouver Island en ook zij vonden het super leuk om te doen. Dus bij het plannen van deze vakantie, lijkt het ons allemaal (Max en Noor hadden iets meer reserveringen 🙂 wel erg leuk om een paar dagen een kajak trip te maken. Na wat zoekwerk vinden we een eilandengroepje voor de kust van Orcas Island (wat weer een eiland is binnen de San Juan Islands). De Sucia Islands vormen een State Park, er zijn geen wegen of huizen en het voelt een beetje aan als het eind van de wereld. De naam stamt uit het Spaans wanneer het in 1791 ontdekt wordt door een Spanjaard. ‘Sucia’ betekent vies in het Spaans en refereert naar de grote hoeveelheid riffen en ondieptes rondom het eiland. Wanneer in de jaren vijftig de eilanden ontwikkeld dreigen te worden, koopt een boat association ze op om ze later aan de staat te doneren waarna het een natuur park wordt.

De kids hebben voor ogen vooral héél veel te moeten paddelen en Max denkt dat we in een donker charmantloos bos gaan kamperen en dus zijn ze blij verrast wanneer we na 2,5 uur in de bootjes aankomen bij een grote baai en de tenten opzetten aan het strand met een prachtig uitzicht over zee. Ook al zijn de eilanden onbewoond, er zijn aardig wat andere kampeerders en er liggen veel bootjes voor anker. We zien bij de overtocht vanaf Orcas al een heleboel zeehonden en een Bold Eagle van dichtbij. De zeehonden daar blijven we wel vrij ver vandaan (je krijgt hier een flinke boete als je ze verstoort), maar Noor en ik vinden dat we er toch wel een beetje meer bij in de buurt hadden kunnen varen. Maar onze gids Sean houdt zich netjes aan de regels en we paddelen door en kijken via de verrekijker om ze wat beter te zien. Sean is een erg aardige kerel, die veel weet te vertellen over de omgeving, de geschiedenis en de natuur. Ik schat dat hij een jaar of 25 is en hij vertelt dat hij op college afgestudeerd is in expeditiology, niet een studierichting die in Nederland bestaat denk ik :-D. Hij weet onder andere dat deze eilanden in het verleden gebruikt als smokkelroute voor van alles en nog wat. Voor Chinezen (goedkope arbeidskrachten die op een gegeven moment niet meer welkom waren), maar natuurlijk ook voor alcohol (tijdens de drooglegging) en voor drugshandel. Wanneer hij vertelt dat de baai waar we nu kamperen Fossil Bay wordt genoemd vanwege de grote hoeveelheid fossielen die hier te vinden zijn, ben ik natuurlijk helemaal in mijn nopjes. Dat wordt veel speuren langs het strand de komende dagen.

We kajakken vanuit hier de komende dagen en dus heb ik alle tijd om te zoeken. Karin, Peter, Thom, Noor en ik gaan de eerste middag meteen op expeditie, het spreekt ook wel tot hun verbeelding en bovendien is het een hele mooie wandeling langs het strand en daarna via een hoge klif weer terug. We zien in de wand inderdaad heel veel oude schelpen zitten en af en toe iets van een zeediertje. Ik vind twee mooie schelpen die helemaal versteend zijn en nog een brok vol kleine schelpjes. Leuk om op Curaçao te gebruiken op tafel als windstoppers. Officieel mag je hier niets verzamelen omdat het een State Park is, maar van Sean mag ik wel wat meenemen en dat laat ik me niet twee keer zeggen :-D.

De tweede dag staan we relaxed op (het is tenslotte vakantie en de wekker van 5 uur van de dag ervoor staat nog vers in ons geheugen), Sean vindt ons geloof ik een beetje lui, maar zegt vriendelijk dat we super relaxed zijn. Wij verschuilen ons achter de twee tieners die hun slaap nodig hebben, maar ondertussen liggen we allemaal tot half negen in de tent :-). Het is heerlijk weer en de zee spiegelglad als we rond elf uur gaan varen. We moeten de boten wel eerst een heel stuk door de modder naar de waterlijn sjouwen en die krengen zijn behoorlijk zwaar. Het eerste stuk hebben we zulk glad water en kunnen we vanuit de boot alles onder water zien. Heel anders dan op Curacao maar niet minder interessant! Ik heb een associatie met Harry Potter (scene dat hij onderwater op zoek moet naar een klasgenoot en daarvoor kiewen heeft getoverd) als ik de enorm lange zeewierslierten zie, het lijkt wel een onderwaterbos. Het is eb dus we zien heel veel grote paarse zeesterren op de rotsen en zelfs een paar zeehonden met kleintjes van heel dichtbij.

We zijn nog vol van de zeehondjes, wanneer we vlak langs de waterlijn een Bold Eagle op een rots zien zitten met een grote aangevroten vis. Peter en Noor varen vlak langs de rotsen en wij proberen hen te gebaren dat ze bijna op ooghoogte met hem zijn, maar Peet heeft andere prioriteiten en is druk bezig met een zeester te fotograferen en heeft niet echt door waar het om gaat. Erg grappige situatie wanneer ze een minuut later oog in oog staan met deze enorme roofvogel. Gelukkig blijft hij zitten en we blijven allemaal hangen om hem op de foto te zetten en te bekijken. Na een paar minuten draait hij ons de rug toe, tilt zijn staart op en laat echt een enorme flats gaan! Haha! Hij was duidelijk niet van ons gecharmeerd! Dit is niet de laatste vogelpoep die we zien, want wanneer we vandaag vlak langs een enorme groep zeemeeuwen varen, roept Max ze vrolijk toe, waardoor ze allemaal en masse opvliegen. We horen Sean nog net roepen: ‘they will poop!’ hetgeen meteen gevolgd wordt door een hagelbui aan stront! Gelukkig wordt niemand van ons geraakt!

We lunchen op een schattig strandje met mooie steentjes en ik vind een handvol die leuk genoeg zijn om mee te nemen. Alleen zijn de wespen hier iets agressiever dan waar wij kamp hebben opgezet (daar zitten er ook erg veel) en we hebben er snel genoeg van. Sean laat nog zien dat er langs de rand van het strand hele oude dumpgronden zichtbaar zijn, die gerust 2000 jaar oud zijn, met allemaal schelpenresten en het schijnt dat ze er ook oude tools in hebben gevonden. Heel apart.

We paddelen de rest van het eiland om en zijn allemaal wel een beetje uitgevaren, wanneer we weer bij ons eigen strand aankomen. Onze ‘huis zeehond’ Sally komt ons helaas niet tegemoet gezwommen, maar later zien we haar koppie wel af en toe boven water uitkomen. Heel schattig.

Vandaag staan we weer rustig op, ontbijten met aardappelen, ei en worstjes en pakken daarna alles weer in. We moeten weer een flink eind lopen naar het water, want het is eb en zijn allemaal blij als de boten, alle spullen (en dat is een behoorlijke hoeveelheid!) en wijzelf in de boten zitten en we wegvaren. De overtocht is vrij snel, in een uurtje zijn we weer terug bij het strandje waar de auto’s staan. Kan niet anders zeggen dan dat het echt een heel geslaagde trip is geweest. We zitten nu op de ferry naar Anacortes, zometeen nog een klein uurtje in de auto naar de camping. Morgen pakken we onze spullen weer en reizen we verder! Lekker om vanavond weer in een echt bed te slapen, in ons rijdende huisje!

 

 

Even de schouders weer los na al dat paddelen!

O

Mooie catamaran in de baai vlak voordat wij vertrekken!

Thom had zijn laptop mee (hij moet online kunnen gaan voor Tom’s Planner) en dus dacht ik vanmorgen alvast een stukje voor de blog te beginnen in de tent voordat het ontbijt klaar was 🙂

Auto in de Ferry

Mooi fossieltje!

Even klauteren tijdens het wandelen op een hele smalle richel!