Eerste dag op de campground

Ik probeer het moment van de eerste dag echt bewust vast te leggen in mijn geheugen. Het is zó leuk om nu écht in de camper te zitten, de koffers uit te pakken en alles in te richten. Maar ik ben ook moe van de reis en de afgelopen dagen en die twee gevoelens conflicteren een beetje, daarom dus extra bewust genieten!

We kwamen hier vanmorgen rond 10 uur aan en dan schieten er toch gedachten door je hoofd als: ‘staat ie er nog wel?’ en ‘is hij niet als een grazende geit door zijn voorpoten gezakt’. De rv dealer had lachend gereageerd toen ik hem gisteren vroeg of je een slot op de 5th wheel moet zetten. In de afgelopen 30 jaar dat hij in de business zit, heeft hij nog nooit gehoord dat een 5th wheel is gestolen. Hij vertelde dat de grote bussen misschien targets zouden kunnen zijn, maar trailers niet. De dief moet niet alleen over een pick-up beschikken met genoeg horsepower om de trailer te trekken, maar ook nog een hitch om ‘m aan te koppelen. Het leek hem sterk dat dat ooit zou gebeuren! Voor vandaag had hij gelijk, onze casa stond er nog en ook de tijdelijke poot had het gedurende de nacht gehouden.

Plattegrond van het park, onze ‘loop’ staat er nog niet op zie ik nu. Die is net nieuw.

Het was vandaag heerlijk zonnig weer, zo’n graad of 20 denk ik. Perfect om alle ramen open te zetten en de koffers uit te pakken. Toch nog een hele klus, aangezien we er in waren geslaagd om 4 grote koffers te vullen met spullen, vraag me niet wat we dan allemaal hebben meegesjouwd! Bovendien stond hier ook al het één en ander dat we in oktober hadden gekocht voor de trailer. De plek die we nu hebben is echt geweldig, een spectaculair uitzicht over een mooie bergketen, die miljoenen jaren geleden ontstaan is door magma dat de aardlagen ophoog stuwde. Heel veel saguaro cactussen, heel anders dan op Curacao, ben benieuwd of deze het daar ook goed zouden doen, maar misschien is de grond te zilt.

Tot nu toe hadden we de rv alleen nog maar gezien met de vouwgordijnen dicht, daar komt dan wel licht doorheen maar nu we ze allemaal open hebben gezet, zie je pas hoe groot ze zijn en hoeveel licht er naar binnen komt. Echt geweldig. De komende weken gaan we het interieur verder onder handen nemen, als ik er klaar mee ben, zal het niet meer te herkennen zijn denk ik 🙂 Maar we hebben geen haast, want het voelt nu al als een heerlijk huisje on wheels.

Gezellig samen op de bank

Vanmiddag zijn we even een stukje de trail opgelopen naar het andere deel van de camping. Waar we in gesprek raakten met een stel uit Canada dat op Vancouver Island woont. Zij rijden elk jaar in de winter voor 6 weken naar Arizona om de warmte op te zoeken, deze Canadezen worden hier snowbirds genoemd. Het was leuk om ze enthousiast te horen vertellen over het eiland en dat je je daar zeker een paar weken kan vermaken, een mooi vooruitzicht dus voor de zomer!