8 maart: Fossielen

Dit land is ‘full of surprises’! Ben je onderweg naar de locatie om fossielen gaan zoeken, rij je in de ‘middle of no where’ plotseling over een stuk spoorweg. Je ziet een zandweg in de verte verdwijnen waar vroeger de spoorlijn liep. Ik helemaal enthousiast natuurlijk omdat ik er op dit moment een boek over aan het lezen ben. De bouw van het spoorlijnen netwerk is onder andere zo interessant, omdat het vaak eerder land ontsloot en zorgde voor nieuwe gemeenschappen, dan dat het een verbinding tussen al bestaande plaatsen vormde. Het is typisch Amerikaans om er dan ook een bordje bij te plaatsen met informatie, waardoor je meteen het verhaal achter dit stukje rails kunt lezen.

Stuk spoorlijn. Begin 20ste eeuw was het hier een drukte van belang, nu is daar niks meer van over.

Hier lag ooit de rest van de spoorlijn. De weg wordt duidelijk nog wel onderhouden.

Een mooie schilderij van hoe het er toen uit heeft gezien.

Een foto van de werkende spoorlijn met de Sierra Nevada op de achtergrond.

We hebben een mooie berg/heuvel beklommen en een paar gave fossielen gevonden. We hadden als aanwijzing, dat de fossielen vaak op bruin steen te vinden waren, terwijl de berg voor het merendeel uit grijze mergel bestaat. Je kon goed zien dat er al meerdere mensen aan het hakken geweest waren, maar toen wij er waren, was er verder niemand. Prachtig uitzicht op de Sierre Nevada (wij waren, zeg maar, aan de overkant van het dal omhoog geklommen) en een leuke zoektocht. Dit keer had Thom beet en vond een mooi exemplaar. Beneden in de rivierbedding zag ik weer veel groene stenen en dunne lagen van Amazonite (waar we gisteren naar aan het zoeken waren). Volgens mij heb ik een paar mooie stukjes gevonden en zag ook nog een stukje vulkanisch glas liggen. Tenminste: ik denk voor 80% dat dat het is in plaats van een stukje van een bierflesje :-). Volgens mij is het geen ‘wishfull thinking’!

Ergens onderaan de berg staat de auto. Prachtig uitzicht en een oorverdovende stilte.

Het hoogste punt! Omhoog klimmen is altijd makkelijk, maar als je dan weer naar beneden kijkt…maar uiteindelijk viel de afdaling ook wel mee.

Mooi stuk versteend koraal dat 500 miljoen jaar oud is. Zo oud, niet te bevatten!

Toen we terug naar beneden liepen, vlogen er op ooghoogte twee straaljagers vlak langs, een waanzinnig gezicht om deze zo van de zijkant te zien. Deed me denken aan straaljagers die we vaak zagen als we op vakantie waren in de Elzas, Frankrijk. Mijn ouders hebben als sinds mijn 8ste daar een vakantiehuisje en als we ze zagen, dan gingen ze meestal ook door de geluidsbarrière. De regels zullen wel aangescherpt zijn of iets dergelijks, want dat hoor je zelden tot nooit meer.

Vanmiddag nog een mooie rondje gefietst hier in de Alabama Hills (vernoemd trouwens naar een gezonken oorlogsschip). Allebei apart, ook wel lekker om dingen alleen te doen, in plaats van alles met zijn tweeën. Kan soms ook een beetje te veel van het goede zijn :-).

Mooie trail gereden vanmiddag. Wel enorm zanderig waardoor het fietsen af en toe wat stroperig werd.

Morgen vertrekken we hier en rijden we naar Dockweiler State Park, een rv park direct aan het strand vlakbij Venice beach. We hebben voor 10 dagen gereserveerd, maar misschien blijven we nog een paar dagen langer. Er is meer dan genoeg te doen en te zien!