6 september: Boiling river

Foto: AUW heet!! 😀

Toen ik vanmorgen om half acht aan Thom vroeg of hij zin had om naar de hot springs te lopen, kwam er als ietwat geïrriteerd antwoord: ‘nee, ik lig nog te slapen!’. Haha, dat was duidelijk en dus draaide ik me ook nog maar even lekker om. Terwijl ik lag te doezelen, hoorde ik al best wel veel auto’s rijden (de weg loopt onder langs de camping) en bedacht ik me, dat we de komende twee dagen de hoogtepunten in de buurt beter even links kunnen laten liggen. Dinsdag is de meute weer weg en dan gaan we uitgebreid kijken bij de Mammoth Hot Springs, maar wij houden er niet zo van om tussen de mensenmassa naar zo’n mooi natuurfenomeen te kijken.

Toch redelijk vroeg wakker, besloten we naar de boiling river te wandelen. Ik had al gezien dat je er vanaf de camping vrij makkelijk kon komen en hier lopen heel veel trails dus met een beetje zoeken, moesten we er wel uit komen. Als het vroeg is, zijn de beren vaak actief en dus liepen we luid kletsend (ik vooral, Thom was volgens mij nog steeds niet helemaal wakker), gewapend met bear spray, de berg af naar het water. De meeste mensen hebben hier een spuitbus aan hun broekriem hangen en een deel heeft aan de andere kant een holster met gun. Dat laatste daar beginnen we gek genoeg een beetje aan te wennen. De eerste maanden vond ik dat nog heftig om te zien, nu blijkbaar niet meer!

De lucht was strak blauw en lekker fris, dus jas aan en muts op. Het is duidelijk dat de zomer aan het aflopen is. Wat een landschap, ik kon wel foto’s blijven nemen. Zo helder en wijds, het doet ons hier een beetje aan Zuid-Afrika denken, met de grote uitzichten, het hoge gele gras en her en der een boom. Gelukkig lieten de beren zich niet zien, we zagen geen enkel beest ‘for that matter’ en liepen we in de ochtendzon vredig langs de rivier.

Op een gegeven moment zagen we stoom oprijzen en blijkt er echt gewoon een kokendhete rivier te stromen! Grotendeels ondergronds, maar door het invallen van de grond boven het water, wordt het water zichtbaar. Grote wolken stoom rijzen op uit deze gaten en bordjes geven aan dat je moet oppassen waar je loopt, omdat niet zeker is hoe stevig de grond is.

Een paar minuten verder kwamen we bij het punt uit waar deze hete rivier de koude rivier instroomt. Op verschillende plekken zijn een soort poelen gebouwd, zodat je er kunt zwemmen. Er waren al wat mensen in het water, maar gelukkig nog niet heel druk. Heel gek is het, want het water mengt niet heel goed, daardoor heb je in eerste instantie of kokend of echt steenkoud water langs je benen lopen, waardoor je je bijna verbrand of je voeten binnen een paar minuten in ijsklopjes veranderen. Ik wilde de hoed al snel in de ring gooien, maar Thom zag dat het verderop wat dieper werd en dus liepen we nog een stukje door. In de laatste poel was het inderdaad dieper en daardoor een stuk aangenamer, maar bij tijd en wijle kwam er toch nog een super hete stroom langs. Het kan niet anders dan dat het water inderdaad kokend heet is, als zelfs bij mengen met koud water, de hitte nog steeds overheerst. Uiteindelijk hadden we een lekker stekkie gevonden en hebben we heerlijk gebadderd. Het blijft leuk om zo in de natuur in een warm bad te zitten!

Deze plek met kokend water is wel weer zo’n gek voorbeeld van de contradictie tussen de overdreven veiligheidswaarschuwingen hier in de VS  in zijn algemeen en het bijna ontbreken hiervan in National Parks: het kan niet anders dan dat mensen zich hier branden, maar geen overdreven hoeveelheid waarschuwingen, alles geheel op eigen risico!

Hier zie je het hete water rechts, samen komen met de koude rivier links.

Toen het wat drukker werd, gingen wij er weer lekker uit!

Ook al mag het officieel niet in een National Park, toch leuk om even steentjes te zoeken op dit verlaten strandje.