Mijn neefje Bart spaart Pokemon kaarten en had Thom en mij gevraagd of we voor hem kaarten uit Japan wilden meenemen. Dat willen we natuurlijk wel proberen, dus als we vanmorgen op Google maps een klein winkeltje vinden waarvan gezegd wordt dat de prijzen redelijk zijn en de mensen heel behulpzaam en vriendelijk, zetten we dit op het lijstje voor vandaag. We plannen het zo dat hij net wakker is en we kunnen videobellen, zodat hij mee kan kijken welke doos het moet worden. Dat is pas op zijn vroegst 14:00 onze tijd, dus we besluiten eerst naar het Osaka Castle te gaan. Een heel indrukwekkend slot, midden in de stad met twee slotgrachten en bizar hoge muren. Het ligt in een groot park waar iedereen gewoon kan wandelen en sporten en alleen als je het kasteel zelf in wilt, moet je een kaartje kopen. De rij is een uur lang, dus besloten het van buiten te bewonderen en belanden op een prachtig dakterras dat net open is gegaan en dus nog heel veel plek heeft. Ja dat is wel een dingetje hier in Japan. Veel Japanners vinden het geen enkel probleem om lang in de rij te staan en die zijn er veel! Dus een keertje meteen doorlopen, is wel heel fijn! We eten een matcha ijsje…niet helemaal onze smaak en drinken iets lekker kouds want het is alweer warm aan het worden. Als we op een gegeven moment mensen een tafeltje zien kiezen vol in de zon en de paraplu’s weigeren die het personeel hen aanbiedt, zijn we allebei stomverbaasd dat je dat vrijwillig zou doen. Ik heb dat op Curacao ook soms, mensen die midden op de dag gaan liggen bakken en dat ook volhouden. Dat zou echt een straf voor mij zijn.

Als we teruglopen naar de metro is het pas half één en op de route ligt ook een hele grote golfwinkel waar we wel even doorheen willen lopen. Ik heb nog een hoedje nodig voor als we naar de Wereld Expo gaan morgen en die kan ik daar vast vinden. Wat een verschil in aanbod hier, met in Nederland. Dat is grotendeels flink oubollig terwijl je hier de meest hippe en vrolijke kleding kan vinden die er is. Ik loop tegen een jurkje met bloemetjes aan, dat ook nog in de aanbieding is en ook een schattig shirtje, oh en een leuk hoedje, dus missie geslaagd.

Daarna even lunchen en dan met de metro naar het Pokemon winkeltje. Ik had online al gezien dat het piepklein is, maar niet dat het eigenlijk een kamer is op de vierde verdieping in een heel oud, rommelig pand met allemaal piepkleine winkeltjes. Het is echt heel grappig om hier terecht te komen. De jongen die er werkt is inderdaad heel behulpzaam en spreekt een beetje Engels en Bart is net wakker dus we kunnen hem mooi zelf laten kiezen. Ik laat hem ook nog een wand zien met allemaal collectibles, kaarten die heel veel waard zijn. Hij ziet een doos die hij al vaker op Youtube heeft gezien, dus die wordt het! De jongen die ons helpt zegt dat als we een review op google zetten we een gratis pakje kaarten krijgen…Aha, zo komen ze dus aan al die positieve reviews! Heel slim!

Weer buiten, heb ik wat last van de warmte en terug bij het hotel zeg ik tegen Thom dat ik een beetje misselijk ben. Eind van de dag zien we Ricarda en Jarno want die zijn nu ook hier in Osaka en met hen gaan we naar de hoogste toren van de stad. Ik ga er vanuit dat het wel minder zal worden als ik even chill op de kamer, maar helaas het wordt alleen maar erger. Zo kan ik echt niet mee! Thom gaat wel, maar komt eerder terug want ik voel me echt ellendig en krijg ook nog flinke koorts. Nu ik dit schrijf (de volgende dag), gaat het gelukkig een stuk beter maar vandaag geen wereldexpo voor mij…Thom gaat rond 12 uur, want ik merk wel dat het beter gaat en anders dan moet hij een beetje hier rondhangen, dat is ook niks. Ik hoop dat ik morgen weer helemaal bij de pinken ben!