We zitten nu al een paar dagen in Montrose. We hadden eigenlijk al door willen rijden naar Durango, maar met record lage temperaturen, twee sneeuwfronten, twee achterbanden die te ver afgesleten zijn om in dit soort weer te rijden en geen bandenwinkel die ons type banden op voorraad heeft.… zijn we genoodzaakt het weer uit te zitten.
De banden worden vanwege lange levertijd doorgestuurd naar de volgende camping in Durango en wij moeten nog even geduld hebben voordat we verder kunnen.
Ik laat bij de receptie van de camping weten dat we een paar nachten extra blijven. De man achter de balie vraagt wat onze volgende bestemming is en als hij hoort dat het Durango is, wijst hij naar onze camper en zegt: ‘You’re not going to drive thát combination down highway 550 are you?’ Nou ja, eigenlijk wel. Online zeggen ze dat het goed te doen is met een camper. Volgens deze local hebben ze het online mis! Hij is al meerdere motor-vrienden verloren op die weg (geen vangrails en diepe afgronden) bovendien wordt de route niet goed sneeuwvrij gemaakt gedurende de winter, omdat niemand zin heeft om het risico te lopen de weg af te schuiven. Hij heeft 20 jaar op de vrachtwagen gezeten en nog nooit de 550 gereden met z’n truck. De dame die achter de balie naast hem staat, voegt daar nog aan toe dat ze er een keer reed toen voor haar een enorme landslide de weg versperde en ze vier uur vast zaten tot er hulp kwam. ‘If two trucks want to pass each other, one will have to move of the road’ zegt de best man als klap op de vuurpijl…Het is duidelijk, als we vertrekken, zullen we omrijden via een minder heftige pas door de bergen. Ik ben blij dat we hier even vast zitten, want anders had ik dit gesprek niet gehad en waren we wel via de 550 gegaan en ook al was het vast goed gekomen, we nemen toch liever het zeker voor het onzekere en ik knoop in mijn oren om weer wat vaker advies in te winnen bij de mensen die ergens wonen in plaats van het internet op te gaan, waar iedereen zijn zegje klaar heeft.
Zonder camper hoppen we vandaag wel de auto om op pad te gaan. Na een paar dagen Montrose, een berg vuile was en wat werkdingen, hebben we wel zin om weer iets te gaan doen! We rijden naar Ouray, een bergdorpje dat bekend is om z’n hotsprings! Wat is beter dan badderen buiten in de sneeuw, bij -10, in lekker warm bronwater. Helemaal fijn is dat ik een complexje heb gevonden waar je ook in je blootje in het water mag, heel bijzonder in dit preutse land!
Ouray is prachtig! Ik zal verder de foto’s voor zich laten spreken (behalve dan die van de hot springs, die ontbreken for obvious reasons!).
Gebouw uit 1891! 
Heerlijke hotspring! Geen foto’s natuurlijk van binnen 😀 
Nog even boodschappen doen!! 😀
