Wat een lekker dagje. Niet vroeg opstaan, geen lang stuk rijden, niks bekijken, maar lekker uitslapen, yoga op de steiger (ik heb yoga sessie podcasts op mijn telefoon staan, werkt heel goed), meditatief suprondje op een spiegelglad meer, ontbijten in de zon (wel wat extra zoemende prikkende gastjes) en de rest van de dag een beetje hangen aan het water, kletsen, lezen, hangen in de hangmat en say yes to the dress/ masterchef kijken.
Aangezien de naam van het meertje Big Fish pond is, hadden we goede hoop om een vis te vangen met onze zelfgemaakte hengel: stuk hout, verbogen veiligheidsspeld, gevonden ‘loodje’, gekregen wormen van de buren, vuile was netje werd vis netje en extra sterk naaigaren als vislijn. Aan onze hengel lag het écht niet, maar hoe we ook onder water keken, we zagen geen vis. De buurvrouw die nog even kwam buurten en checken of we het geen probleem vonden dat hun poes de hele tijd bij ons zat (volgens mij vond hij het wel lekker rustig, zij hadden zes kids bij zich :-), vertelde dat zij wel vis ving, maar dat ze niet groot waren. Ze wist ook nog te vertellen dat de huisjes die directe aan het meertje staan, daar eigenlijk illegaal staan. In de jaren zestig had iemand, die daar veel werkte, er een huisje neer gezet. Een aantal andere werklui volgde op de voet. Officieel is het hele gebied ‘Crown Land’, eigendom van de staat. Uiteindelijk mochten de huisjes blijven staan, maar kunnen niet worden verkocht en blijven dus op deze manier in de familie. Zij vertelde dat zij heel vaak naar deze plek gaan om te kamperen. Zij was alweer de 5de generatie in haar familie die in Spillimacheen (dorpje vlakbij het recreatiegebied) wonen. Ze noemde zichzelf Rippies: Red Neck Hippies :-D.
