29 juli: Badderen, fietsen en schilderen

Het is ongelooflijk hoeveel geluk we met het weer hebben. Er was voor vandaag regen en onweer voorspeld, maar op een paar ieniemini druppeltjes, heeft de zon bijna de hele dag geschenen. Prima temperatuurtje ook, dus niks te klagen. Als je bedenkt dat het hier gemiddeld 1x in de drie dagen een dag regent, dan is dit vanuit het perspectief van een toerist, een prachtige zomer.

Het is heel grappig, ik kreeg een paar dagen geleden een mailtje van ene Sandra. Zij schreef me dat haar schoonvader bij een kringloopwinkel een lijstje had gekocht. Toen hij de afbeelding die er in zat er uit haalde, zag hij tot zijn stomme verbazing een portret van zijn schoondochter! Achterop de tekening stond: B.A Berends, Muiden, 2007. Nou je begrijpt het al, het kon niet anders dan dat dat door mij getekend was, alleen zij kon zich helemaal niet meer herinneren dat ze mij hier opdracht toe had gegeven! Dus mailde ze me of te vragen hoe het nou kon dat ik een portret van haar had getekend. Op de foto van de tekening die ze mee had gestuurd, kon ik duidelijk zien dat het mijn werk was, maar ook mij zei het niks. Ik kon me de opdracht ook niet herinneren. Op goed geluk vulde ik een zoekopdracht in in gmail en ja hoor: eind 2007 had ik contact met een Sandra over een ruil. Zij een getekend portret en ik een meterhoge stapel stoffen :-D. Zij had deze advertentie op marktplaats gezet en ik was net begonnen met naaien en had maar een beperkt budget om stof te kopen, dus ruilen was een heel goed alternatief. Dus ik mailde haar dit terug en vroeg of zij zich hier iets van kon herinneren. En inderdaad, zij was die Sandra. Ze was het helemaal vergeten, maar was bezig met verhuizen en ook al had ze niet zo de behoefte om een portret van zichzelf te hebben, het leek haar toch een leuk idee. Blijkbaar was de tekening toen niet interessant genoeg voor haar, anders was hij natuurlijk nooit bij de kringloop terecht gekomen haha! Ik heb altijd gedacht dat misschien ooit als ik allang dood was, mijn werk een keer op een rommelmarkt ontdekt zou worden en vervolgens op waarde geschat (heel veel natuurlijk :-), maar dat het bij leven al zou gebeuren had ik niet verwacht!! Moet je voorstellen hoe verrast haar schoonvader moet zijn geweest! Ik heb haar gezegd het nu goed te bewaren, omdat het op een dag veel geld waard zal zijn :-). Ik vind het een bijzonder verhaal.

Vandaag lekker aangerommeld, uitgeslapen, het stadje in geweest om even wifi op te zoeken en een bakkie koffie te doen. De Monstertjes en Tienhooventjes zijn vervolgens naar de hotsprings gereden, zo’n 60 km vanaf Jasper, maar Thom en ik besloten dit uitstapje te skippen en op de camping te blijven. Ik heb lekker een beetje geëxperimenteerd met mijn nieuwe vulpen en aquarelverf, Thom heeft nog een mooi stuk gefietst en toen hij weer terug was, ben ik een rondje om de camping gaan rennen. Thom vertelde nog dat hij twee Duitsers tegenkwam die aan het wandelen waren en tegen hem begonnen te roepen, toen hij stopte, vertelden ze dat waar hij net vandaan kwam ze net een beer uit het water hadden zien komen en nu durfden ze niet meer het pad af te lopen. Thom had niks gezien! Het is toch wel heel geestig hoor al die beren overal. We nemen netjes de bearspray overal mee naar toe (ook tijdens het rennen) en dat geeft je eigenlijk wel een veilig gevoel. Ik heb ook het idee dat die beren hier wel gewend zijn aan het gegeven ‘mens’ en vooral hun eigen gang gaan :-).

Mooie haren van Noor! Ingevlochten door Karin en opgerold door mij 🙂

Tja zo doe je dat! Je gaat met mij die leuke knuffelwinkel binnen en laat je ouders buiten staan 😀 Dan kom je gegarandeerd met een leuke knuffel naar buiten!