29 augustus: Roadtripje

Gisteren onweerde het ‘s avonds zo hard en dichtbij, dat de grond er letterlijk van trilde. Ik hou helemaal niet van onweer. Niet omdat ik bang ben dat we geraakt zouden worden, maar omdat ik schrik van het onverwachte van de klap. Je weet nooit wanneer de knal komt, na de flits. Dus zolang ik de flits niet zie, oordopjes in heb of een koptelefoon op met geluid, ben ik oke….aardig wat voorwaarden dus :-D. Het begon eind van de middag al te rommelen, net toen Thom wilde gaan fietsen. We hebben nu al vaker gemerkt dat het de hele dag zonnig is kan zijn, maar dat het meestal in de loop van de middag dichttrekt.

Gelukkig bleef het vannacht, behalve het getik van de regen, stil. Toen we vanmorgen wakker werden, scheen de zon vrolijk naar binnen en werden we getrakteerd op prachtige witte bergtoppen. Zoals je ze altijd ziet op de mooie Colorado foto’s. Thom was vanmorgen al vroeg op de fiets gestapt en ik koos voor sporten indoors. Helaas bleef de zon niet lang schijnen en de rest van de dag heeft het af en aan geregend. Je hoort ons niet klagen, wij slaken eerder een zucht van verlichting na de warmte van Curaçao, daar waren we wel even klaar mee. Augustus, september en oktober zijn de warmste maanden en iedereen kijkt dan reikhalzend uit naar de regen en wat koelere lucht.

We hebben vanmiddag een leuk tochtje de bergen in gemaakt, hoopten dat we bij de sneeuw uit zouden komen, maar de weg stopte helaas veel eerder. Er was nog wel een mooie wandeltrail, maar we hadden er niet zoveel trek in om in de regen te gaan lopen. In plaats daarvan zijn we op ons dooie akkertje weer terug naar beneden gereden en hebben we allebei een zeldzame Pokemon gevangen haha! Prima spelletje voor tijdens slecht weer!

Nu zitten we lekker warm in de camper, kacheltje aan en de regen tikt weer op het dak terwijl ik dit schrijf. Morgen vertrekken we hier weer en rijden naar Cañon City, hier niet zo ver vandaan. Hopelijk vinden we daar weer net zo’n mooi plekje als hier!