We stappen vandaag weer op de fiets! Wel even schakelen, want dit zijn een stuk minder goede fietsen dan op Omishima island, ook een stuk kleiner haha. Thom zijn knieën zitten nog net niet in zijn nek. Maar het rondje hier is ook een stuk korter, dus dat komt wel goed.

We gaan eerst even ontbijten in het dorp, daar hadden we gisteren al een schattig cafeetje gespot. We kunnen kiezen uit een aantal ontbijt menu’s en kiezen allebei voor toast, ei en yogurt met koffie. We zijn net op tijd, want een kleine 10 minuten later zit het helemaal vol!

We fietsen naar de andere kant van het eiland, waar ook een dorpje ligt. Hier zijn een aantal bijzondere kunsthuizen. We weten eigenlijk helemaal niet wat we moeten verwachten en het blijkt dat we eigenlijk voor alles kaartjes moeten kopen. We moeten ons online inschrijven en dan kaartjes kiezen. We kiezen er voor om alle kunsthuizen te bekijken via een multi-ticket en kopen ook nog kaartjes voor het Ando Museum (een beroemde Japanse architect) en het New Art Museum dat door hem ontworpen is.

Het eerste kunsthuis is geweldig. We vermoeden dat een oud, misschien zelf een beetje vervallen, gebouw is omgebouwd. Erg gaaf gedaan (zie foto’s). Het tweede huis is een heel traditioneel Japans huis waar een kunstinstallatie in staat (mochten geen foto’s maken). Honderden belletjes gaan rinkelen als er ergens in Japan seismische activiteit is. We hebben geluk want ze gaan even rinkelen en dan wachten we 10 minuten, maar niks meer. Bijzonder bedacht.

In het Ando museum zien we veel van zijn schetsen . Hij heeft heel veel gebouwen ontworpen en hier op het eiland staan er in ieder geval drie. Helaas zijn twee daarvan vol geboekt (musea), maar we kunnen dus wel nog naar het New Art museum. Daar lunchen we met een prachtig uitzicht over het water. Het is wel heel veel beton, ik hou daar zelf niet zo van, heel minimalistisch. In het cafe hangen allemaal gekke parkietenschilderingen….ik denk niet dat hij dat heeft verzonnen…

Het museum is trouwens wel heel mooi en de kunst geweldig. Een stuk beter dan één van de kunsthuizen in het dorp waar we door een grindbak liepen met 1 boompje. De gids had een enorm verhaal. Ik hou daar niet zo van, voelt een beetje lui.

Onderweg stuiten we nog op een super schattig koffietentje! Het heeft een geweldig uitzicht over het water en hoe hier koffie wordt gezet, is bijna een theeceremonie, super leuk! Natuurlijk hebben ze lekkere taartjes, dat gaat er ook wel in haha! In het water zien we plotseling de één na de andere vis omhoog springen. Echt hoog en dan vallen ze een beetje op hun zij weer terug er in. Het is heel random, we denken eerst dat er gejaagd wordt onder water, maar als ik google, lijkt het er eerder op dat dit karpers zijn en dat springen een manier om luizen van hun huid te slaan. Bizar he?

We fietsen nog een stukje door de heuvels en komen dan weer in het dorpje aan waar we logeren. Het is hier niet groot, maar wel de moeite waard om een dag door te brengen.