25 augustus: Deweese Reservoir

Dit is zo geweldig! We staan nu aan het water van een reservoir en wild life reserve, omgeven door grasland en uitzicht op een prachtige bergketen. We zijn omringt door zo’n 9 ander campers, die allemaal als witte dotjes verspreid staan langs de waterrand. En wat kost dit alles…NIKS! Overal mag je hier gratis langs het water staan, zolang je maar niet langer dan 14 dagen blijft. Het is hier heel rustig, je ziet enorm veel vogels in en om het water en aan de overkant zien we wat vissers en dat is niet voor niks, want het meertje schijnt vol forel te zitten! Hmmm, ik zou geen nee zeggen tegen een vers visje, maar helaas we hebben zelf geen hengels. Misschien ontmoeten we morgen wel een aardige overbuurman die een paar visjes over heeft 🙂

We waren vanmorgen rond half tien vertrokken en kwamen hier om kwart over vier aan. Een flink stuk gereden, ik denk zo’n 450 kilometer. Eerst een heel stuk over de snelweg en de laatste 100 over een b-weg de bergen in. Langzaamaan zijn we naar een kleine 8000 ft geklommen (2500m), maar het is hier nog niet heel bergachtig, meer glooiende heuvels. Het is apart om te zien dat Colorado verdeeld is in twee stukken, ten westen van Denver (de hoofdstad) de bergen, met pieken van max 4200 meter en aan de oostkant, waar Colorado grenst aan Kansas, de prairie met eindeloos geel grasland waar verder weinig te beleven is.

We staan hier nu vlakbij het plaatsje Westcliffe, we reden er net ook doorheen en het ziet er super schattig uit, daar gaan we zeker even kijken. De laatste 20 minuten kwamen we ook veel bordjes tegen dat hier ook met paard en wagen wordt gereden en ik lees net op Google dat hier inderdaad een Amish gemeenschap is. Zij gebruiken geen elektriciteit en mechanische vervoermiddelen, vandaar de waarschuwing.

Wanneer we naar zo’n boondock plek rijden, moeten we altijd goed opletten waar we inrijden. Wij kunnen niet zomaar keren en dus is het vooral voor het laatste stuk wel slim om te scouten. Thom vindt het altijd wel leuk om met de fiets ergens in te rijden, maar vandaag hing er een enorm donkere lucht. Terwijl ik op hem wachtte in de auto, kwam die lucht steeds dichterbij, begon het ook flink te waaien en zag ik het flink flitsen in de verte. Ik maakte me niet echt zorgen, maar was toch wel blij toen ik ‘m weer terug zag komen fietsen. Deze scoutaanpak werkt erg goed, Thom heeft veel meer geduld dan ik, ik vind al snel een plekje prima (zeker na een hele dag rijden) en hij wil vaak nog even om de volgende bocht kijken. Prima verdeling dat hij even alleen gaat en zo staan we nu op een prachtig plekje! Het is even afwachten wat er morgen gebeurt, start van het weekend en misschien wordt het dan wat drukker. We merken het wel, als het te druk wordt, rijden we weer verder!