24 september: Time flies

Tijd vliegt, ik kan niet anders zeggen. Voelen we ons anders dan aan het begin van het jaar? Ja, ik wel. Ik heb het gevoel dat ik een als een ui telkens een laagje spanning heb afgepeld en steeds meer de dingen per dag pak. Ik ben dol op projecten klein en groot, maar daardoor richt je je vaak op de toekomst, waardoor de dag van nu een beetje aan waarde verliest. Nu we aan het einde van ons trip komen (ja het voelt als einde ondanks dat we nog twee maanden hebben!) en plannen maken voor daarna, moet ik mijn best doen om weer niet helemaal in de toekomst te springen. Allemaal leuke plannen lonken en vragen mijn aandacht. Ik vind het leuk om er mee bezig te zijn, maar niet om uren te zoeken op Funda en AthomeCuracao, hoe leuk dat ook is! Aan de andere kant is het ook wel nuttig om plannen wat verder uit te kristalliseren, dus de compromis is om wel het één en ander te onderzoeken, maar de tijd die ik er aan besteed, te beperken.

Ik vind het nog steeds ongelooflijk dat we het zo naar ons zin hebben met zijn tweeën. Voordat we aan deze trip begonnen, had ik verwacht dat we onderweg wel wat sociale contacten zouden hebben. Tenslotte zijn Amerikanen altijd in voor een babbeltje, maar in de praktijk blijkt dat we weinig contact hebben met andere campingbewoners. Het grappige is dat ik het niet mis! Ik voel met niet alleen, maar helemaal content met de situatie zoals deze is. We doen niet alles samen, gaan ook los van elkaar op pad en het werkt gewoon. We hebben gisteren zelfs samen geklust! haha! “Zouden we dat nou wel doen” zeiden we nog, tijdens het klussen zijn we allebei heel eigenwijs en een stuk minder compatible, maar het ging gelukkig prima :-D.

Ik weet nu al dat we onze camper zometeen gaan missen, ook al heb ik heel veel zin in NL en Curacao, ik verheug me er nu al op om weer terug te komen! Thom zei vandaag dat we misschien het volgende reisjaar gewoon moeten inplannen over een paar jaar en in de tussentijd de camper als vakantieplek gebruiken. We hebben namelijk allebei ook wel weer zin om aan de slag te gaan met ons werk. Thom heeft weer een hernieuwd enthousiasme voor Tom’s Planner gekregen, iets waarvan hij niet had verwacht dat dat zou gebeuren en ik heb weer nieuwe inspiratie voor mijn serie vrij werk. Het idee om te reizen en te werken zetten we voorlopig even aan de kant. Het kan natuurlijk wel, alles kan als je je een beetje kwaad maakt, maar het reizen is zo leuk en er is zoveel te ondernemen en te zien, dat het beter voelt om de twee gescheiden te houden. Dan hoeven we ons niet te storen aan een gebrek aan snel internet of de beperkende werkruimte. Natuurlijk zijn we ook nu met ons werk bezig, maar niet full force en dan gaat prima!