We hebben weer bezoek! Gezellig hoor! Rond half zes kwamen Daan, Peter en Marcel aan, net op tijd om de tenten nog op te zetten voordat het donker werd en rond half tien kwamen Felix en Thom terug van het vliegveld in Phoenix. Ik had met de jongens wat gegeten en daarna thee gedronken met pepernoten (!), maar rond 9 uur konden ze hun ogen niet meer open houden, dus zochten ze hun bed op. Toen Felix en Thom een half uur later aankwamen, lagen ze diep onder zeil. De vlucht was soepel gegaan, maar het is toch een pittige afstand, dus hoe je het ook wendt of keert, je bent gewoon gaar na zo’n reis.

Nu zitten we nog gezellig met zijn drieën bij te kletsen in de camper. Thom is net het verhaal aan van vanmorgen aan het vertellen aan Felix. We moesten de tanks dumpen en dus even langs het rv dumpstation hier op de camping. Terwijl we staan te wachten op onze beurt, komt er een kleinere camper langs gereden die heel brutaal achter degene gaat staan die bezig is. Thom meteen de auto uit om verhaal te halen, maar hij kwam van een koude kermis thuis, want het kon deze man niks schelen dat wij al stonden te wachten! Geen excuses, gewoon lomp voordringen en dan schijt hebben aan wat anderen er van vinden.

Dus terwijl Thom (en ik ook wel) nog zit na te stomen in de auto, komt er een plek vrij aan de andere kant en staan we pardoes naast deze onhebbelijke man. Ik bleef in de auto zitten, zat aan de telefoon met mijn ouders, maar hoor met mijn anderen oor iets in de trant van:

‘Nou dan zien we elkaar weer’….en toen begon Thom tegen hem: ‘Wat is dit nou een waardeloze actie en als je nou moeite hebt om vrienden te maken of problemen hebt met je familie, dan ligt dit waarschijnlijk aan dit soort gedrag’. ‘Je kunt maar beter je mond dichthouden, ik raak nu geïrriteerd’, zei de man, ‘Ja’, zei Thom, ‘ik was ook erg geïrriteerd door jou gedrag!’ ‘Je komt duidelijk niet uit Texas’, zei de man vervolgens (duidend op onze nummerplaten). ‘Nee’, zei Thom, ‘dat klopt, jij wel? Op zijn bevestigende reactie zei Thom dat hij nu wel snapte waarom wij vaak met een scheef oog worden aangekeken, als ze onze Texas nummerborden zien. Texanen hebben hier in de VS niet een heel goede reputatie!

Thom zei later dat het eigenlijk een experiment was om te kijken of deze assertieve houding achteraf een beter gevoel zou geven, dan niks zeggen en van binnen helemaal pissig zijn. De conclusie was dat het eigenlijk niks hielp en het toch veel energie kost. Dit soort mensen heb je nou eenmaal en je kunt er maar beter weinig energie aan besteden.

Ik kan zo’n confrontatie echt niet aanhoren, ik had gewoon de neiging om mijn vinger in mijn vrije oor te steken, zodat ik de ruzie niet kon horen :-D. Ik vind het ook altijd een beetje eng, want hier kan iedereen een gun in zijn dashboardkastje hebben liggen en als iemand al een kort lontje heeft… Ik moet ook eerlijk zeggen dat dit soort asociaal gedrag eerder uitzondering is dan regel, ik vind de meeste Amerikanen erg voorkomend, vriendelijk en hulpvaardig. In vergelijking zijn Nederlanders veel korter en stugger.

Nou ik ben benieuwd hoe laat de mannen morgen allemaal wakker worden. Ik heb ze gezegd dat de camper gewoon open is en ze dus gerust binnen kunnen komen als het buiten nog te fris is. Wie weet worden we om 5 uur wakker door hele wakkere Nederlanders, voor wie het dan al 2 uur ’s middags is!

IMG_9009