Geweldige dag vandaag! Vanmorgen werd ik rond acht uur wakker en zag dat de lucht helemaal blauw was en de zon net boven de bergen kwam. Wat een verademing na gisteravond! Het is hier de afgelopen weken behoorlijk rokerig geweest door bosbranden, deze camping is zelfs even gesloten geweest, maar nu was de lucht helemaal helder en dus zaten we om 10 uur in de auto om de Going To The Sun road dwars door het park te rijden. Helaas is de weg te smal om op de fiets te stappen, te gevaarlijk met al het autoverkeer. Het is een prachtige route langs meren, beekjes, met besneeuwde bergen (dankzij het noodweer van gisteren!) op de achtergrond. De weg brengt je in zo’n 30 kilometer naar een pas, van waar je weer afdaalt naar het volgende dal. De weg was in 1932 klaar en is een staaltje van wegenbouwkunst als je ziet hoe deze min of meer uit de berg is gehakt. Het is één van de meest lastigste wegen om sneeuwvrij te krijgen in het voorjaar. Op de Logan Pas, het hoogste punt, kan 24 meter sneeuw liggen. In het totaal zijn ze 10 weken bezig om de weg sneeuwvrij te maken en kunnen ze gemiddeld 150m weg per dag begaanbaar maken (de totale lengte is ongeveer 60km). Dit terwijl ze materiaal hebben, waarmee ze per uur 4000 ton sneeuw kunnen verplaatsen.
De eerste 20 kilometer reden we langs een enorm afgebrand gebied. Deze brand is pas heel recentelijk geblust en de weg is sinds een dag of twee weer open voor verkeer. Heel indrukwekkend om hier doorheen te rijden. Toen we op een gegeven moment wat hoger kwamen, zagen we redelijk veel auto’s langs de weg staan. In eerste instantie dacht ik dat het om een mooi uitzichtpunt over de besneeuwde bergen ging, maar toen spotte ik al snel een beer die door een bergwei heen liep. Snel de auto aan de kant van de weg om te kijken. Heel gaaf gezicht! Omdat we nog een bocht verwijderd waren van waar hij liep (de weg liep via haarspeldbochten omhoog), besloten we te proberen nog wat dichterbij te komen. Wonder boven wonder was er een plekje langs de weg vrij (anders moet je doorrijden om files te voorkomen) en konden we hem van heel dichtbij bekijken! Echt indrukwekkend. Hij was heel groot, veel groter dan de beren die we tot nu toe hebben gezien. Al snel stopte een ranger, stapte uit zijn auto en liep met een flink geweer langs de weg, paralel aan de route van de beer. Heel veel mensen waren uit hun auto gestapt en liepen de weg langs om te kijken. Beetje dom! Na 5 minuten verdween hij weer uit beeld en stelde Thom voor om nog iets verder weer te stoppen en te kijken of hij daar weer tevoorschijn zou komen. Ook daar was plek (er was daar ook niks te zien). Dus wij uit de auto en op het dak van de pickup op de uitkijk. En ja hoor, hij was lekker on the move, dus weer hartstikke goed in beeld. Dit keer wat hoger op de berg dus prima om op het dak te blijven zitten. Plotseling begon hij enorm te graven en te doen, hij leek duidelijk een beestje op het spoor. Op een gegeven had hij zo’n diep gat gegraven dat hij er bijna in verdween! Na 15 minuten gaf hij het toch op en liep verder en verdween uiteindelijk achter een helling. De ranger vertelde dat het geen grizzly maar een zwarte beer was, maar wel een forse. Als de beer richting de weg komt, zou hij hebben geschoten met in eerste instantie waarschuwingsmateriaal (bean bags), om hem af te schrikken, maar kan ook echte kogels gebruiken als dat nodig is (gebeurt zelden). Wat geweldig om te zien! Hoogtepunt van de dag!
Aan het eind van de ochtend hebben we nog een leuke wandeling naar een meer gemaakt. Een vrij populaire trail en daardoor was de parkeerplaats erg vol. Maar we hadden geluk, want toen we aan kwamen rijden, ging er net iemand weg. Dus ik mijn knipper uit en wachten, komt er van de andere kant een auto aangereden met een vrouw er in die ook haar knipper uitzet. Zij stond er beter voor, dus wilde er indraaien. Ik toeteren en roepen dat wij hier al stonden te wachten! ‘I have been looking for a spot for half an hour’ riep ze terug. Dus ik al een beetje zo van ‘nou ja neem maar dan’, maar Thom sprong uit de auto en riep ‘we’ve been looking for 3o minutes as well, we are parking here!’, toen droop ze af en hadden we toch het plekje dank zij mijn super assertieve man! Daar kan ik nog wat van leren :-D.
Gekke foto he? Geen idee hoe dit nou zit! Genomen vanuit de auto.
In het midden van de foto vlak boven de grijze auto zie je een zwart stipje 🙂 Das de beer! Hij liep zo’n beetje links langs de berg kam en wij zagen ‘m het dichtsbij bij de linker zandvlakte waar nu de auto met de kano op het dak staat. Daar konden we de auto parkeren en kwam hij vlak langs lopen!
Hier staan we wat verderop en is hij een stuk hoger op de berg aan het graven.
Tijdens het wandelen langs een stroompje.
Bij het meertje, waar drie enorm hoge watervallen de berg langs liepen! Toen we daar even op een bankje zaten, kwam er een stel langs met inflatable kanoes! Hij had er twee op zijn rug en zij liep met de paddles. Een mooie plek om het water op te gaan, maar niet heel praktisch omdat je eerst toch zeker 4 kilometer moest lopen voordat je er was!
De weg door het park zie je langs de berg lopen.
RV’s waren op de weg niet toegestaan en met recht, want veel te smal!
LOL deze berggeit zorgde voor veel oponthoud op de weg, hij lag daar dan ook wel klaar voor een ansichtkaart!
Nice!