Grappig hoe toen Claar en Paul hier waren, we van de ene ervaring in de andere vielen en ik tig foto’s moest doorwerken voor elke blog. Dat was nog een hele klus aan het eind van elke dag. Ik doe het graag, maar 2 uur werk aan de helikoptervlucht blog was toch wel de maximaal hoeveelheid tijd die ik er aan wil besteden!
Het schrijven van een blogpost is inmiddels zo’n onderdeel van mijn dag geworden, dat het gewoon gek is om het niet te doen. In principe schrijf ik elke dag, tenzij we écht niks bijzonders hebben gedaan en ik daarnaast ook niks anders te melden heb 🙂 Ik weet van een aantal van jullie inmiddels ook dat het lezen van mijn posts een vast onderdeel van de dag is geworden, vooral tijdens het ontbijt wordt het er bij gepakt, heb ik begrepen. Dat betekent dat ik voor NL moet zorgen dat rond 11 uur er toch wel ééntje online staat, liefst iets eerder gezien we nu een tijdsverschil hebben van 9 uur! Gelukkig wordt dat dit weekend weer een uurtje minder. Ik bedenk me nu dat het wel fijn is dat we via Curacao terug naar Nederland vliegen, dat breekt de jetlag een beetje. We hebben hier namelijk 3 uur verschil met Curacao en tussen Curacao en Nederland is maar een tijdsverschil van 5 uur (dat stelt toch niks voor! :-D. Paar dagen melatonine en je merkt er niks van!
Thom vroeg me laatst of ik door ga met schrijven als we hier weg gaan. Ik denk het niet….voor mij is de weblog heel erg gekoppeld aan deze reis, zometeen komen we weer wat meer in het leven van alle dag…daar is toch niemand in geïnteresseerd? Maar ik kan me voorstellen dat ik het wel ga missen, het gaat me tenslotte niet alleen om het delen, maar ook het bewaren van de herinneringen, om deze ooit terug te kunnen lezen. Ik zit ook met het idee te spelen om een boek te schrijven naar aanleiding van het afgelopen jaar, niet met allemaal informatie die je ook in gewone reisgidsen kunt vinden, maar misschien met tips over gratis kamperen en bijzondere dingen off the beaten track. Leuk idee? Input is welkom 🙂
Fietsen in de regen!
Serie emotionele portretten van Thom 😀
Als wij naar bed gaan, wordt Nederland weer wakker. Op whatsapp resulteert dit in deze foto’s: Fam in NL wenst ons een goede nacht haha!
Tam in Riga voor een congres, ook net wakker!
We zijn zo happy met ons gezellige huisje!
Nieuwe lamp!
Hahaha, volgende keer sta ik extra vroeg op om me een beetje fatsoenlijk te maken. lol. Nee hoor, het is altijd leuk om jullie nog op de valreep live te kunnen “spreken”. Leve de what’s app. Dat was vroeger anders. Via een dure fax alleen contact of hele dure telefoontjes :-D. Maar midden op straat aan de andere kant van de wereld en een mobiel die afgaat, internet, facebook, what’sapp??!!! Ik wordt out (d) ;-D
He, die lamp staat prima, heel vrolijk! Eerste nacht weer in Ned was heel kort, maar ben gelukkig overdag helemaal niet moe! Sabine en de kinderen hadden de kamer heel leuk versierd ivm mijn 65 verjaardag! Leuk thuis komen!! Het is wel erg wennen aan de kou hier! Winterjassen aan!
Liefs