In de middle of nowhere ergens op een kruispunt op de trails, staan we plotseling met zeven man + twee honden! Wij kwamen er tegelijkertijd aanrijden met een stel dat van een andere kant kwam. Wij stonden even uit te puffen van een klim en zij kwamen buiten adem van een technische afdaling tot stilstand. We raakten aan de praat, zoals dat hier in de VS wel vaker vrij makkelijk gaat en om een lang verhaal kort te maken: eind van de middag zagen we ze weer bij de State Fair in Pueblo! Zij wonen in Alaska en hebben een cabin in Pueblo waar ze nu zitten. Hij is 71 jaar en net opa geworden, zij is 17 jaar jonger. Wij tekenen er graag voor om op ons 71ste nog zulke trails te rijden! Erg impressive. We hadden wel een klik en toen we vertelden dat we naar de State Fair gingen en kaartjes hadden voor de Monster Truck Tour, vonden ze het wel leuk om aan te haken. Wij staan in standje relaxed en vonden ‘t prima. Zij konden geen plaatsen meer krijgen voor de Monster Truck show, dus we hebben gezellig zo’n 2 uur rondgewandeld langs de vele (vr)eetkramen, prachtige koeien, schapen en varkens, dansende meisjes in roze petticoats en de prachtigste quilts die ik ooit gezien heb. Zij waren nog nooit naar een State Fair geweest, ze zijn ook duidelijk een andere slag mensen 🙂 Wij vonden de sfeer weer erg leuk, het is echt een familie gebeuren en iedereen heeft het er naar zijn zin. De show was super leuk, maar ook ENORM lawaaierig, heel veel kids hadden oordopjes in en verder zat bijna iedereen met zijn vingers in zijn oren. Wel erg geinig om een keer te zien, maar we vonden de demolition derby van vorig jaar leuker 😀
Nu weer lekker in ons campertje met toch nog wat suizende oren en zo lekker slapen!
VET zegt Thijs!