Wanneer we gisteren terugkomen bij de camping is het prachtig helder weer en we zijn helemaal tevreden met onszelf dat we er een paar dagen tussenuit zijn gepiept en zo de rook zijn ontsnapt! Vanmorgen echter doe ik de gordijnen open….the smoke is back with a vengeance! Grrrr, de wind is weg gevallen en we zitten echt in de meest slechte hoek wat rook betreft ever. Ik ga er niet in hangen, we houden de deuren en ramen dicht en zitten lekker de hele ochtend binnen achter de computer en kijken een serietje. We zijn de afgelopen dagen de hele tijd buiten geweest en dan is een dagje binnen helemaal niet erg. Ik schrijf mijn uitgebreide post over het kajakken en dat kost best even wat tijd en we kijken wat vlogjes over catamaran zeilen.
Rond een uur of drie rijden we naar Eugene. We hebben gisteren kaartjes gekocht voor de openingswedstrijd van het College Football Season in het Autzen Stadion. Het is bijna uitverkocht, maar we vinden gelukkig nog twee plekjes op de 53ste rij halverwege het stadion zodat we het veld waarschijnlijk goed kunnen zien!
Eerst nog langs de bandenspecialist, want we gaan ook de voorbanden van de truck vervangen. Ze maken zo’n enorm zoomgeluid tijdens het rijden, daar worden we een beetje heel erg gek van. Gelukkig kunnen ze ons meteen helpen en rijden we na een kleine 45 minuten met nieuwe banden door naar het stadion. We hebben eigenlijk helemaal niet stilgestaan bij hoeveel mensen naar deze wedstrijd komen en kijken onze ogen uit als we in de buurt komen: overal lopen mensen in knalgroen en -gele kleding, helemaal uitgedost voor de wedstrijd. Het stadion torent hoog boven de omgeving uit en is véél groter dan we hadden verwacht. Er blijken 50 duizend mensen in te kunnen! We vinden ongeveer een kilometer verderop een parkeerplaats en aangezien de wedstrijd bijna van start gaat, hoppen we in een fietstaxi die goede zaken doen vanmiddag!
We kopen voor mij een t-shirt en voor Thom een pet in de kleuren van The Oregon Ducks om niet uit de toon te vallen. Onze plekken zijn perfect, we kunnen het veld goed zien en kijken onze ogen uit, zooooveel mensen! We zijn nu even blij met de rook, want die houdt de sterkte van de zon een beetje tegen, want het is nog steeds goed warm! We hebben nog niet eerder live een football wedstrijd gezien, maar wel vaker op tv en na een korte opfriscursus op youtube voor de regels zijn we er klaar voor. We waren een beetje bang dat het saai zou zijn, met heel veel onderbrekingen, maar het is totaal anders dan een wedstrijd op tv kijken. Er zit veel snelheid in en het is heel leuk om te zien. We worden wel vaak in de maling genomen door het fack receiven van de bal; spelers doen net of ze de bal hebben en beginnen te rennen om de tegenstanders om de tuin te leiden :-D! Thom haalt halverwege hamburgers en we zijn helemaal verbaasd dat ze vegan burgers verkopen en de dame achter de counter is helemaal verbaasd dat hij er niet 1 wil maar 2! Haha!
De wedstrijd is niet heel spannend want The Ducks doen het heel goed en South Utah maakt er een potje van. We moeten opletten dat we niet juigen voor Utah de enkele keer dat het ze lukt om de score te vereffenen. Op een gegeven moment wordt een speler van het Utah team enorm getackled en hij komt niet meer omhoog. Een heel medisch team rent het veld op en iedereen kijkt naar het grote tv scherm, maar er komt geen herhaling van de move. Alle spelers van beide teams knielen op 1 knie en de vraag of hij zijn nek heeft gebroken gonst door het publiek. We wachten allemaal in spanning en dan zien we hem gelukkig bewegen. Zijn nek is nog heel, maar het lijkt er op dat hij zijn been heeft gebroken en dat aan het begin van het seizoen, echt heel erg balen voor die jongen.
Onze buurman vertelt dat de meeste jongens in de football teams spelen met een scholarship en dat ze die behouden ook al worden ze bijvoorbeeld door een coach niet meer opgesteld. Het valt mij meteen op dat het publiek super wit is, terwijl de jongens in het team bijna allemaal niet wit zijn en voornamelijk Afro-American. Waarom zitten er dan niet veel meer Afro-Americans in het publiek. Eén van de redenen hiervoor zou de Peter Burnet Lash Law kunnen zijn, een wet die in 1844 werd aangenomen en verordende dat alle slaven die vrij werden door de afschaffing van de slaverij binnen twee tot drie jaar Oregon moesten verlaten of anders zouden ze zweepslagen krijgen. Deze strafmaatregel wordt snel herzien, maar Afro-Americans blijven niet welkom in Oregon en in 1844 wordt dit nogmaals bevestigd door nieuwe wetgeving.
Uit de Oregon Constitutie:
“No free negro or mulatto, not residing in this State at the time of the adoption of this constitution, shall ever come, reside, or be within this State, or hold any real estate, or make any contract, or maintain any suit therein; and the Legislative Assembly shall provide by penal laws for the removal by public officers of all such free negroes and mulattoes, and for their effectual exclusion from the State, and for the punishment of persons who shall bring them into the State, or employ or harbor them therein.”
Deze statuten worden officieel pas in 1922 verwijderd uit de constitutie.