We zijn weer terug in de dessert. Even wennen na al dat weelderige groen van de rockies in Colorado, maar wanneer we het park Colorado National Monument inrijden zijn we dat gevoel snel kwijt. We hebben ons hart toch ook wel verpand aan de rode slick rotsen en het open landschap.
We staan helemaal bovenop een Mesa (tafel) en kijken vanaf de camping uit over een enorm uitgestrekt dal, waar een brede rivier het landschap verschillende tinten groen kleurt. Het is hier vooralsnog heerlijk rustig, veel campers met zonnepanelen om ons heen, wat een luxe!
De rit hier naar toe was ook prachtig, eigenlijk rij je een paar uur lang alleen maar naar beneden en zie je de dennenbomen en mooie herfstige loofbomen (Aspen) steeds hoger komen te liggen tot je plotseling zelf in de ‘high dessert’ bent en de bomen niet meer dan groen en gele vlekken boven op de hoge bergen zijn. We rijden door een waanzinnige canyon en vooral Thom verbaast zich over wat een enorme klus het moet zijn geweest om hier een weg doorheen aan te leggen. De weg ligt als een soort dubbeldekker over een afstand van zeker 25 kilometer en in bochten zien we af en toe de andere weghelft. Ook loopt er nog een fietspad langs het water. Eén keer zien we een aantal raftboten op de rivier, het zal best een spectaculair tochtje zijn!
Voordat we naar de camping rijden, gaan we nog even bij een RV Repair bedrijf langs om een aantal reparaties aan de 5th wheel door te spreken voor een offerte. We hebben al telefonisch contact gehad en als de dame die ons helpt verbaast zegt dat ze nooit campers na reparatie bij de storage afleveren, schrikken we effe want we hebben net de storage omgekocht om ons toch een plekje te geven. Dit zou aardig wat roet in het eten gooien! Wanneer ze met ons naar de 5th wheel loopt, krijg ik het gevoel dat ze misschien gewoon wat chagrijnig is . Ik merk aan Thom dat hij op het punt staat zijn geduld te verliezen en dat zou ons nog verder van huis brengen, dus ik begin wat vriendelijk tegen haar te babbelen. Het lijkt te helpen, want ze komt wat meer los en verzucht 10 minuten later dat haar 4 kinderen haar niet in de koude kleren gaan zitten en dat ze maar niet uit haar lunchdip lijkt te komen :-). Het wegbrengen van de 5th wheel naar de opslag lijkt al wat minder een probleem….ze zou het met haar manager bespreken. Wordt vervolgd dus!