Als we vanavond rond 10 uur UNO zitten te spelen (vol extra regels voor volwassenen, erg leuk!), begint het buiten plotseling flink te waaien. No worries denken we nog, de tenten staan stevig, die kunnen wel tegen een stootje. De wind blijft aantrekken en na een half uurtje schud de camper behoorlijk! Toch maar even buiten kijken of alles nog blijft staan. Ik lig inmiddels al in mijn pyjama in bed (mazzel!) en terwijl ik de wind hoor suizen, zijn de mannen in een zandstorm druk bezig om alles wat los lag binnen te leggen of op te bergen. De tenten houden het, maar inmiddels is het een full force storm, ik denk niet dat ik de camper ooit zo heb voel schudden!
Zulk weer hadden we niet kunnen bedenken na een dag vol zon. Heel warm is het niet, maar prima vertoeven buiten. Beetje wintersport weertje. David, Thom, Felix en Dennis gaan de Captain Ahab trail fietsen, een redelijk pittige trail die iets buiten het dorp begint. Sander en ik blijven bij de camper. Sander is net als ik kunstenaar en moet tijd besteden aan een schets voor een gave opdracht om een muurschildering te maken in Miami. Ik pak wat klusjes op in de camper. Had in Heber City verf gekocht, zodat ik her en der het verfwerk kan bijwerken. De camper is inmiddels 13 jaar oud, maar ziet er echt nog heel goed uit al zeg ik het zelf. We proberen ook wel echt om dingen die kapot gaan meteen te repareren en omdat het een goed merk is, is het de investering ook waard denk ik.
Rond een uur of vier is iedereen weer op de camping, inclusief Pim en Lee, de broer van David en zijn vrouw. Zij hebben vandaag de Whole Enchilada gereden, een hele lange downhill trail die in de La Sal bergen begint en vlakbij de camping eindigt. De mannen zijn van plan om ‘m maandag te gaan rijden. Normaal pak je dan een shuttle vanaf één van de fietsenwinkels, maar ik denk dat ik ze ga rijden. Ben nog nooit in de La Sal bergen geweest en vindt het dus wel leuk om daar ook eens rond te kijken.
Ik vind het heel stoer dat Lee ‘m heeft gereden en als ze vraagt of ik ‘m ook ga rijden, zeg ik dat ik daar niet aan ga beginnen. Als ik zeg dat het niks voor mij is, reageert ze helemaal verbaasd ‘Why not?!’. Het is een zwarte trail waar je gemiddeld 6 a 7 uur over doet en dat is niks voor mij. Zoals ik al eerder schreef, ik ben geen ‘extreme sport’ iemand en hier haal ik geen plezier uit. De opmerking ‘You should totally do it, it’s really very do-able, we even saw a kid on the trail’ neem ik met een korrel zout. Dat is maar goed ook, want later hoor ik dat ze zo bont en blauw was van een aantal x flink vallen dat andere trails de dag erna er niet meer in zaten.
We roosteren (vega)worstjes boven het kampvuur, eten ‘baked beans’ (ik niet), salade en stokbrood voor avondeten met natuurlijk marshmellows als toetje! Het is maar goed dat de wind pas later komt opzetten, want we zitten nog best lang gezellig rondom het vuur!
Binnen ontbijten! Buiten is het té koud vandaag!
Fietsvideo’s terugkijken is bijna net zo leuk als ze zelf rijden!
