13 juni: Geeks en tapijt

Het hebben van een crèmekleurig tapijt in een klein ruimte waar voortdurend in en uit gelopen wordt…je raadt het al: niet handig! Na vijf maanden is het tapijt niet meer zo crème maar meer zandgrijs en zat het onder de vlekken dus eindelijk vandaag de koe bij de horens gevat en een tapijtreiniger gehuurd. We willen op termijn de vloerbedekking er uit halen en vervangen voor laminaat of linoleum, maar voor nu houden we het bij schoonmaken.

In de VS zag je die dingen overal staan, maar je zult altijd zien dat wanneer je er dan ook eentje wil huren, hij nergens te vinden is 🙂 Na een paar zaken (‘we hadden ze wel, maar nu niet meer, sorry dat het nog wel online staat’), kwamen we uit bij de supermarkt ‘Save On Food’. Heel heel vreemd gekozen naam, waar ik (door de naam) nooit naar binnen zou lopen, want ik ben niet geneigd te bezuinigen op eten, maar wat een prachtige supermarkt bleek te zijn. Wie die naam heeft verzonnen…Anyhoe, ze hadden er eentje en we konden ‘m zonder enige hassle meenemen (heel fijn, want we hadden ons al een beetje voorbereid op ‘ja maar jullie wonen hier niet’). Nu is het tapijt weer brandschoon! Heerlijk! We zijn meteen wat gaan schuiven met de spullen, kijken of het op een andere manier nog leuker zou kunnen staan en nu hebben we de bank en tv omgedraaid. Kijken hoe dit zal bevallen. Een beetje verandering af en toe is sowieso leuk.

Begin van de avond zijn we de stad in gereden, want we hadden in de krant gezien dat er was een vrij werk expositie van designers van computerspelletjes was: ‘Geek Art’. Het was een leuke expositie en ons oog viel meteen op een klein portretje van een robotje, geschilderd met acryl op doek en leuk ingelijst, dus we hebben het gekocht! Morgen kunnen we het ophalen. Het is iets van 20 x 30 cm, dus mooi formaatje voor in de camper 🙂

Toen we terugreden langs de waterkant, kwamen we nog langs een grappig marktje waar we nog even zijn gaan kijken. Ik heb altijd wel bewondering voor ambachtsmannen/vrouwen, kunstenaars e.d. om daar met je spullen te staan. Je stelt je namelijk best wel kwetsbaar op, het is altijd maar afwachten of mensen je werk mooi vinden.