8 februari: Waterlemon Bay

Zo ik heb lekker geslapen vannacht! Heerlijk diep, zoals je bijna alleen op een boot kan slapen (nadat je gewend bent geraakt aan het schommelen en allerlei onbekende geluiden). Thom ligt nog diep te slapen als ik om kwart over zeven de deuren boven openschuif. Na een bakje cornflakes besluit ik nog met pyjama aan een power yoga sessie te doen (mijn iPad staat vol met Jillian workouts). De boot is best veel in beweging op naar de volgende bestemming, maar zelf zet je geen stap!

Rond een uur of tien besluiten we de hoek om te varen naar een nieuw baaitje, waar je ook leuk een wandeling kunt maken. Het waait flink, maar als we de baai binnenkomen is het water mooi vlak. Er zijn nog heel veel ballen vrij en we kiezen eentje het meest dichtbij het strand. Dat is erg leuk van een catamaran, je kunt in veel ondieper water ankeren dan de meeste ‘monohullers’, die veel dieper steken.

We rommelen de rest van de dag lekker aan en paddelen rond een uur of drie naar het strand om naar een oude suikerriet molen te lopen. Eind 18e eeuw was hier een grote suikerriet plantage, alle heuvels rondom de baai waren ermee begroeid. De molen verwerkte het tot suikerstroop en rum. Zoals bij zoveel plantages was ook deze alleen succesvol door inzet van gratis slavenarbeid en raakte alles in verval na de afschaffing van de slavernij. De orkaan heeft weinig impact gehad op de oude muren, die zijn dik, stevig en staan duidelijk als een huis. Erg indrukwekkend!

De wandeling er naar toe is voor een groot deel langs het strand en plotseling staan we oog in oog met twee enorme boten door de orkaan op de kant zijn gedeponeerd. Eentje is er slecht aan toe, maar de andere lijkt nog te redden en is aan alle kanten onderstut door torentjes van houten planken. Hij ligt duidelijk te wachten om weer het water ingetrokken te worden, maar hoe is ons een raadsel. Vanaf de kant kan je er niet bij komen en het water is heel ondiep. Hopelijk weten ze er een oplossing voor te vinden.

Als we weer op de boot zijn, gaat Thom nog even snorkelen en trek ik visjes voor hem aan door wat brood in het water te strooien. Voor hij het weet is hij omringt door geïnteresseerde vissen, al komen ze ‘m wel iets te dichtbij haha! Als het donker is, horen we nog een boel activiteit op het water als we met een grote zaklamp over het water schijnen, zien we echt énorme vissen met lichtgevende ogen rondzwemmen. Een stuk of zes en ze zijn echt heel groot en dik, een soort reuzen karpers, zeker 80 centimeter lang (ik wil zeggen een meter, maar dat is misschien een beetje overdreven)! Iemand vertelde laatst dat ze een gave nachtsnorkel hadden gedaan en veel moois hadden gezien. In mijn beleving komen de ‘big mother f*ckers’ juist tevoorschijn als het donker is en dus krijg je mij het water niet in: this confirmed it!